Κάθε καλοκαίρι κάνουμε ίδια πράγματα, προσθέτοντας ένα δύο διαφορετικά.
Έτσι και φέτος (2015) ,αν εξαιρέσουμε το πολιτικό σκηνικό με το δημοψήφισμα που αποδείχτηκε μούφα όλα τα υπόλοιπα εκτελέστηκαν με τον ίδιο ρυθμό.
Τα παιδιά αποχαιρέτησαν το εκπαιδευτικό σύστημα στα μέσα του Ιούνη, για να σκυλοβαριούνται στο σπίτι μέχρι τη στιγμή που θα πάνε κατασκήνωση και έως τον Αύγουστο που σίγουροι πλέον για τη συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής φύγαμε για τα χωριά μας.
Ο μόνος επιεικής φέτος το καλοκαίρι ήταν ο Αύγουστος. Ήσυχος και σύμμαχος για τη βορεινή Σητεία βοήθησε να μη κλαίμε και στις διακοπές.
Η Σητεία σαν επιλογή για διακοπές για κάποιον που δεν είναι ντόπιος είναι μια λύση τύπου, "να νοικιάσω ένα στούντιο στη Βάρκιζα να κάνω τα μπάνια μου"!
Καλύπτει πλήρως τους τεμπέληδες,τους συνταξιούχους, αλλά και τους κουρασμένους γονείς μικρών παιδιών. Είναι μικρή σαν πόλη, εύκολη να εγκλιματιστείς, παρέχει τα πάντα από θέμα αγοράς ,αφού διαθέτει τρία μεγάλα σούπερ μάρκετ, αλλά μπορείς να βρεις και τα Κρητικά εδέσματα ή προϊόντα σε περίπτωση που θέλεις να γευθείς και το ντόπιο πράγμα. Σαν σκηνικό είναι μια άναρχα δομημένη πόλη αμφιθεατρικά της θάλασσας , τσιμέντο φουλ,που τη μέρα δεν σου αρέσει, αλλά το απογευματάκι που δύει ο ήλιος και το βράδυ που ανάβουν τα φώτα σου ξυπνάει μια ομορφιά. Άρα για σας ρούχλες, με λίγο περπάτημα είστε στην πλαζ, αμέσως μαμ δίπλα στις ταβέρνες και τα ρακάδικα και μετά νάνι έως ότου πέσει ο ήλιος που τα μεσημέρια σκοτώνει. Αυτό λοιπόν είναι το βασικό πακέτο διακοπών που ούτε κουράζει, αλλά ούτε και προσθέτει κάτι από το κρητικό τοπίο ή την Κρητική κουλτούρα.
Ευτυχώς, δεν έχουμε ξενοδοχεία με βραχιολάκι στο χέρι και έτσι πολλοί ξένοι τουρίστες, αλλά και Έλληνες απομακρύνονται από τα δυο μεγαλούτσικα ξενοδοχεία και τη Σητειακή πλαζ με στόχο τις πανέμορφες παραλίες στο υπόλοιπο του νομού. Δεν θα σας κουράσω με την περιγραφή αυτών των παραλιών (υπάρχουν σχετικές αναρτήσεις, αν το έχετε καημό) μόνο θα σας αναφέρω τα ονόματα σε περίπτωση που επισκεφτείτε αυτήν την πλευρά του νησιού. Παραλίες: Κουρεμένος, Χιώνα, Μαριδάτης, Αγκαθιάς, Βάι, Ερμούπολη, Κάτω Ζάκρος και φυσικά Ξηρόκαμπος.
Το στροφιλίκι στις εκδρομές είναι ένα θέμα. Είτε θες να πας ανατολικά είτε δυτικά της Σητείας, τα χωριά και τις φουρκέτες δεν θα τα γλιτώσεις. Σας έχω όμως λύση για τον εμετούλη! Κρητικό πρωινό!
Πως το εννοούμε; Nτάκο με ξύγαλο ή γραβιέρα κρήτης, (www.kouvarakis.gr)κατσικίσιο γάλα σκέτο ή στο διπλό εσπρέσσο, καλτσούνια και σταφιδωτά, λουκούμια ντόπια, μέλι θυμαρίσιο και γαμώ, ελιές (μικρές ντόπιες) και ξυλάγγουρα και φυσικά καλαμπόκι βρασμένο με μπόλικο αλατάκι. Κάτι ζαμπονοτυρόπιτες και κάτι κουρού και λοιπά σφολιατοειδή και μπουγατσοειδή ξεχάστε τα. Είμαστε στην Κρήτη! Τρώμε σαν κοπέλια και όχι σαν καρντάσια.
Αυτό το γεύμα είναι ικανό να σας κρατήσει για μια εκδρομή σε συνδυασμό με φρούτα. Σταφυλάκι κατά προτίμηση. Μην παραξενευτείτε από το μικρό μέγεθος της ρόγας. Μια χαρά είναι τα σταφύλια. Εδώ στην Αθήνα έχουν το πρόβλημα και τις ορμόνες.
Φέτος λοιπόν ανεβήκαμε στο βουνό.
Λέγεται Θρυπτή, με κορυφή τον "Αφέντη" (1475μ) και διαλέξαμε να κάνουμε τη διαδρομή από νότια, προς τα βόρεια του νομού δηλ. πριν την Ιεράπετρα δεξιά στο Κουτσουνάρι προς τα χωριά Άγιος Ιωάννης, Σχινοκάψαλα,Ορεινό,Θρυπτή μέσω του ορειβατικού μονοπατιού Ε4 και μέσα από το πευκοδάσος (που έχει απομείνει από τη φωτιά του 1993) και τον δρυμό στην κάθοδο από τη Θρυπτή για Παχιά Άμμο βγήκαμε στην πάνω μεριά του νομού στον εθνικό δρόμο Αγίου Νικολάου-Ιεράπετρας και μετά Αγίου Νικολάου - Σητείας. Υπάρχουν περιπατητικές, ορειβατικές,αλλά και αναρριχητικές επιλογές εκδρομών σε αυτό το κομμάτι, όμως δεν προσφέρονται για το καλοκαίρι λόγω ζέστης.
Πριν την αυτοκινητοανάβαση σας προτείνω ένα μπάνιο στην κρυφή παραλία, πριν την επώνυμη παραλία της Άχλιας.Βρίσκεται πάνω σε μια από τις στροφές του παραλιακού δρόμου και την μαρτυράει το απότομο χωμάτινο μονοπάτι που σε 50 μέτρα σε βγάζει στα νερά της. Θα σας υποψιάσει και κανένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο στην είσοδο του μονοπατιού.
Για φαγητό γιατί έχει περάσει και η ώρα θα σας πρότεινα ή το "Αλάτσι" στην Mεγάλη Παραλία (υπάρχει ταμπέλα που σας κατευθύνει) ή αν έχετε την υπομονή και έχετε τηλεφωνήσει στην γυναίκα που διατηρεί την ταβέρνα στο χωριό Θρυπτή θα σας έχει ετοιμάσει, ό, τι της παραγγείλετε. Κουνελάκι, χοχλιούς, ομελέτα με σπαράγγια, ψητό κτλ. Η ταβέρνα στη Θρυπτή λέγεται "Πρόβαρμα"(6937372794 και 6942263773) και η δροσιά που θα νιώσετε όση ώρα τρώτε θα σας απαλύνει την κούραση της ανάβασης. Αν πάτε χωρίς να έχει προηγηθεί τηλεφώνημα, απλά θα φάτε το πιάτο της ημέρας. Νηστικοί πάντως δεν θα μείνετε!
Από αυτή την εκδρομή κομψό είναι το χωριό Άγιος Ιωάννης που πέρα από τα παλιά του σπίτια έχουν γίνει και 2-3 προσπάθειες αναπαλαίωσης,αναστύλωσης με όμορφες αυλές και λουλούδια. Θα δείτε το συνηθισμένο καφενείο, (παγωτό δεν έχει) όπως σε όλα τα ελληνικά χωριά,στην ας το πούμε πλατεία, σοκάκια, αδιέξοδα, δυο εκκλησιές και μια βρύση. Ο οικισμός είναι αμφιθεατρικά διατεταγμένος, προσαρμοσμένος στην φυσική κλίση του εδάφους και στο φυσικό τοπίο δεσπόζουν γκρεμοί, φαράγγια, πελώριοι βράχοι. Καρστικά τοπία αποτυπώνουν τις βίαιες μεταμορφώσεις του γεωλογικού σχηματισμού της κρητικής μας γης.
Ανεβαίνοντας με το αυτοκίνητο έχεις το Λιβυκό στα δεξιά και μάλλον το απογευματάκι με το που πέφτει το φως ψάχνεις μπαλκόνι για μπίρα. Το χω!
Πατέρας και γιος αμφότεροι τρελά μαστόρια, αλλά και με γούστο, δηλ.όχι μόνο φτιάχνω, αλλά φτιάχνω για να γουστάρω και εγώ και οι άλλοι, στην άκρη του οικισμού εκεί που τελειώνει ο άνθρωπος και αρχίζει ο Ύψιστος έφτιαξαν ένα ξυδομάγαζο στον Άγιο Ιωάννη με πολλές ετικέτες μπίρας και κρασιού, πλην του "ΝΑΜΑ". Δεν υπάρχει περίπτωση να μην βρείτε το μαγαζί, διότι το διαφημίζουν καθ όλη την ανάβαση από τη θάλασσα έως τον οικισμό με ιδιαίτερο τρόπο. Με πάρα πολύ ιδιαίτερο τρόπο!
Συνεχίζοντας την εκδρομή συναντήσαμε τα χωριά Σχινοκάψαλα και Ορεινό.
Η ονομασία του χωριού Ορεινό προέρχεται από τη λέξη "Όρνιο" που σημαίνει αγριόσυκο. Υπήρχαν πολλές αγριοσυκές παλιά, αλλά τα κατσικάκια και τα προβατάκια τις αφάνησαν. Στο Ορεινό οι οδηγοί προτείνουν να περπατήσει κανείς το "Φαράγγι με τις Πεταλούδες". Κατά τους ανοιξιάτικους μήνες είναι το ιδανικό για να έχουν ξεθαρέψει οι όποιες ντροπιάρες πεταλούδες, να έχουν ανθίσει τα λουλούδια και οι θάμνοι που έρχονται να δώσουν ένα χρώμα στα βράχια και στο μονοπάτι αυτό των 3,5 χιλιομέτρων που ξεκινά από το δασύλλιο του Κουτσουρά, περίπου ένα χιλιόμετρο από τον οικισμό και τελειώνει 2 χιλιόμετρα πριν το "Ορεινό". Το διαφημιζόμενο χαρακτηριστικό αυτού του φαραγγιού πέρα από τις πεταλούδες ,που είναι ένα πετούμενο που καλύπτει από μικρά κοριτσάκια, έως ερωτευμένους και υπερευαίσθητους είναι τα μικρά ρυάκια μέσα από τα βράχια, αλλά και οι διάσπαρτοι μικροί καταρράκτες σε όλη την απόσταση της ανάβασης.
Ένα το κρατούμενο λοιπόν το φαράγγι με τις πεταλούδες και άλλο ένα οι καταρράκτες του Μυλωνά στον Άγιο Ιωάννη. Για σένα που το πολύ νερό σε ενοχλεί πάρε το κρατούμενο no 3 που δεν είναι τίποτα άλλο από μια σκληρή ορειβατική βόλτα από το "Ορεινό" στην κορυφή των Σητειακών Βουνών στον Αφέντη Σταυρωμένο. 22 χιλιομετράκια στα οποία θα πεις το νερό-νεράκι και μάλλον θα εύχεσαι να είχες διαλέξει τα πιο φλωροκικιρίμπικα δηλ. καταρράκτες και πεταλούδες. Αυτά τα 22 χιλιομετράκια τα κάναμε με το αυτοκίνητο διότι συμπίπτει το Ε4 με τον δρόμο οπότε σας πρειδοποιώ εξοπλιστείτε με νερό και καπέλα. Είναι ξεσκέπαστη διαδρομή και δεν είναι για καλοκαίρι με το πόδι. Την άνοιξη ,ο τολμών .....θα αδυνατίσει σίγουρα!
Φεύγοντας από το Ορεινό κατευθυνθήκαμε προς τη Θρυπτή. Οι 4-5 κάτοικοι του χωριού ήταν παρόντες στο καφενείο-ταβέρνα "Πρόβαρμα" ( παγωτό δεν είχε ) που καθήσαμε για να ξεβουλώσουν τα αυτιά και να ξεκουδουνίσουμε από το στροφιλίκι και τον χωματόδρομο. Στα παιδιά τάζεις παγωτό για να έχουν κάτι να περιμένουν και να μην γκρινιάζουν. Τα κρητικά χωριά δυστυχώς δεν στάθηκαν σύμμαχοι σε αυτή την εκδρομή. Ευτυχώς που υπάρχει και η μπλε πορτοκαλάδα για τον Στέλιο και φυσικά η coca cola για τον Ιάσονα.
Η επιστροφή από την παραλιακή εθνική Αγίου Νικολάου-Σητείας ήταν αυτό που ξορκίσαμε φέτος. Κάθε χρόνο όλο και κάποιος θα ζαλίζονταν ειδικά όταν ο δρόμος αφήνει την θάλασσα και τον κόλπο του Μεραμπέλλου και αρχίζει να διασχίζει τα Σητειακά Χωριά. Φέτος πήγαμε και ήρθαμε τέσσερις φορές και έτσι "τα βρήκαμε" με τις στροφές και με τα χωριά.
Σε ένα από αυτά τα πήγαινε έλα Σητεία-Άγιο Νικόλαο αποφασίσαμε να κολυμπήσουμε στην παραλία του χωριού Καβούσι που λέγεται, Θόλος. Η παραλία μια κλασική περίπτωση για βορεινό μπάνιο, όπως και στη Σητεία. Από το Θόλος υπάρχει ένα καϊκι που σε περνάει απέναντι στο νησάκι "Ψείρα" που πήρε το όνομά του από το σχέδιο που του έδωσε ο Ύψιστος όταν το σχεδίαζε. Κάποιον θα ξεψείριζε εκείνη την περίοδο που οικοδομούσε το Θόλος και έτσι βάφτισε τη βραχονησίδα Ψείρα. Γίνονται αυτά δεν γράφονται για πλάκα! Μόνο όσοι έχουν περάσει το γνωστό ψειροχτενάκι στο μαλλάκι τους μπορούν να καταλάβουν πως ένα τέτοιο ζωύφιο δεν ξεχνιέται με τίποτα. Τραγικό! Ειδικά όταν διαθέτετε μακρύ μαύρο μαλλί σαν το δικό μου και το βράδυ είστε καλεσμένοι σε γάμο και σε τραπέζι γάμου. Αξέχαστη εμπειρία αυτή για μένα! Μια φορά παντρέυεται κανείς και μια φορά ελπίζει να πιάσει ψείρες. Γι αυτό αν κάποια όμορφη κυρία σαν εμένα σας αρνηθεί να χορέψει μαζί σας σε γλέντι γάμου δεν σημαίνει ότι δεν θέλει. Παίζει να την κόβουν τα παπούτσια που έλεγαν οι παλιές, αλλά μπορεί να ανακάλυψε πριν δυο ώρες ότι έχει ψείρες. Τι να κάνουμε έτσι είναι όταν έχεις παιδιά και τα φιλάς. Κολλάς. Θα κλείσω την παρένθεση με τις ψείρες και αυτόν τον επεισοδιακό γάμο και γαμοτράπεζο και θα σας πω πως οι φωτογραφίες από το νησάκι "Ψείρα" που έχει ο βαρκάρης είναι συμπαθητικές και θα έλεγα πως αν ξαναβρεθώ στο νησί, αν.... θα το τολμήσω. Χωρίς παιδιά και χωρίς ψείρες. Θα εξοπλιστώ με ψυγειάκι και σκηνή και θα κολυμπήσω στις 3 παραλίες που αράζει ο βαρκάρης.
Μετά το Θόλος το πρόγραμμα έλεγε φαγητό στους πρόποδες του βουνού. Πήραμε το αυτοκίνητο και τον δρόμο για Ιεράπετρα. Μια ταμπελίτσα που σε βγάζει αριστερα από το δρόμο γραφει: Μοναστηράκι. Πρόκειται για ένα μικρό χωριουδάκι στους πρόποδες της Θρύπτης. Εκεί θα βρείτε το μαγαζί της Ιωάννας και του Μπάμπη. Πληροφορική έχει σπουδάσει η κοπέλα και με μεταπτυχιακό στο Λονδίνο, αλλά μάλλον ανήκει σε αυτούς που την αγαπάνε πολύ την Κρήτη. Άνοιξε λοιπόν αυτό το όμορφο μαγαζί με το μπαλκόνι που κοιτάζει στον κόλπο του Μεραμπέλλου. Ξεχαστήκαμε εκέινο το μεσημέρι. Η μουσική επιλογή από τα ηχεία στα δέντρα ,το καλομαγειρεμένο φαγητό, το κρασί, η κουβέντα με την ίδια, που την αποζητά και δεν σε ξεπετάει σαν νούμερο τραπέζι ήταν αυτό που λέμε Κρητική κουζίνα ,Κρητική ατμόσφαιρα, Κρητική αύρα, Κρητικές κουβέντες. Πόσο μου άρεσει η βαριά προφορά!
Φύγαμε για καφέ στον γλυκό μου Άγιο Νικόλαο. Δεν μπορώ να κρύψω την προτίμηση μου σε αυτή την πόλη. Κουκλί ο Άγιος, όπως την τελευταία φορά που βρέθηκα εκεί πριν είκοσι χρόνια περίπου. Συγκινούμαι με τον Άγιο. Όσο και να περνούν τα αυτοκίνητα από το γιοφύρι και να ενοχλούν , θα σταθω στη μέση να τον φωτογραφίσω. Είναι κοσμοπολίτης. Είναι θορυβώδης. Είναι σέξυ. Είναι για όλους. Είναι ο δικός μου Άγιος Νικόλαος.
Έχει παραδοσιακά στοιχεία, όσο και αν οι βιτρίνες παραπέμπουν σε μαγαζιά στην Πλάκα και το Μοναστηράκι. Αν τον ζήσεις, δύσκολα τον κακοχαρακτηρίζεις.Έχει χωριά με καφενέδες, έχει και προσούτο, έχει παραλίες που ανήκουν στα resort ,αλλά έχει και κολπάκια. Ελούντα, Πλάκα, Σπιναλόγκα. Ο αποχωρισμός του, πάντα με συγχύζει.
Θέλω πάντα κι άλλο!
Η τελευταία εκδρομή αυτού του καλοκαιριού ήταν στη Ζάκρο και στον Ξερόκαμπο. Η παραλία που παίρνει την πρώτη θέση από όσους έχουν κολυμπήσει στα νερά της. Το άσπρο των νερών και και ο ήλιος σίγουρα θα σας φτιάξουν ένα εγκαυματάκι αν δεν το προσέξετε.
Όταν κατεβαίνουμε στον Ξερόκαμπο από τη Σητεία ακολουθούμε τον δρόμο Παλαίκαστρο Ζάκρο Ξερόκαμπο και επιστρέφουμε μέσω Ζήρου. Είναι ένα κυκλάκι που πλουτίζει μια εκδρομή που κάθε χρόνο είναι η συνήθεια που έγινε λατρεία....
*****************************************
Δεν έχω κάτι άλλο για αυτό το καλοκαίρι από το νησί της Κρήτης. Ελπίζω να σας ξεσήκωσε η ανάρτηση που παρέμεινε στο αρχείο του μπλογκ περίπου ένα χρόνο για αγνώστους λόγους και να προσεγγίσετε την ανατολική Κρήτη για διακοπές. Ακολουθούν φωτογραφίες από τις παραπάνω εκδρομές οσονούπω....
Καλό βράδυ!
Έτσι και φέτος (2015) ,αν εξαιρέσουμε το πολιτικό σκηνικό με το δημοψήφισμα που αποδείχτηκε μούφα όλα τα υπόλοιπα εκτελέστηκαν με τον ίδιο ρυθμό.
Τα παιδιά αποχαιρέτησαν το εκπαιδευτικό σύστημα στα μέσα του Ιούνη, για να σκυλοβαριούνται στο σπίτι μέχρι τη στιγμή που θα πάνε κατασκήνωση και έως τον Αύγουστο που σίγουροι πλέον για τη συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής φύγαμε για τα χωριά μας.
Ο μόνος επιεικής φέτος το καλοκαίρι ήταν ο Αύγουστος. Ήσυχος και σύμμαχος για τη βορεινή Σητεία βοήθησε να μη κλαίμε και στις διακοπές.
Η Σητεία σαν επιλογή για διακοπές για κάποιον που δεν είναι ντόπιος είναι μια λύση τύπου, "να νοικιάσω ένα στούντιο στη Βάρκιζα να κάνω τα μπάνια μου"!
Καλύπτει πλήρως τους τεμπέληδες,τους συνταξιούχους, αλλά και τους κουρασμένους γονείς μικρών παιδιών. Είναι μικρή σαν πόλη, εύκολη να εγκλιματιστείς, παρέχει τα πάντα από θέμα αγοράς ,αφού διαθέτει τρία μεγάλα σούπερ μάρκετ, αλλά μπορείς να βρεις και τα Κρητικά εδέσματα ή προϊόντα σε περίπτωση που θέλεις να γευθείς και το ντόπιο πράγμα. Σαν σκηνικό είναι μια άναρχα δομημένη πόλη αμφιθεατρικά της θάλασσας , τσιμέντο φουλ,που τη μέρα δεν σου αρέσει, αλλά το απογευματάκι που δύει ο ήλιος και το βράδυ που ανάβουν τα φώτα σου ξυπνάει μια ομορφιά. Άρα για σας ρούχλες, με λίγο περπάτημα είστε στην πλαζ, αμέσως μαμ δίπλα στις ταβέρνες και τα ρακάδικα και μετά νάνι έως ότου πέσει ο ήλιος που τα μεσημέρια σκοτώνει. Αυτό λοιπόν είναι το βασικό πακέτο διακοπών που ούτε κουράζει, αλλά ούτε και προσθέτει κάτι από το κρητικό τοπίο ή την Κρητική κουλτούρα.
Ευτυχώς, δεν έχουμε ξενοδοχεία με βραχιολάκι στο χέρι και έτσι πολλοί ξένοι τουρίστες, αλλά και Έλληνες απομακρύνονται από τα δυο μεγαλούτσικα ξενοδοχεία και τη Σητειακή πλαζ με στόχο τις πανέμορφες παραλίες στο υπόλοιπο του νομού. Δεν θα σας κουράσω με την περιγραφή αυτών των παραλιών (υπάρχουν σχετικές αναρτήσεις, αν το έχετε καημό) μόνο θα σας αναφέρω τα ονόματα σε περίπτωση που επισκεφτείτε αυτήν την πλευρά του νησιού. Παραλίες: Κουρεμένος, Χιώνα, Μαριδάτης, Αγκαθιάς, Βάι, Ερμούπολη, Κάτω Ζάκρος και φυσικά Ξηρόκαμπος.
Το στροφιλίκι στις εκδρομές είναι ένα θέμα. Είτε θες να πας ανατολικά είτε δυτικά της Σητείας, τα χωριά και τις φουρκέτες δεν θα τα γλιτώσεις. Σας έχω όμως λύση για τον εμετούλη! Κρητικό πρωινό!
Πως το εννοούμε; Nτάκο με ξύγαλο ή γραβιέρα κρήτης, (www.kouvarakis.gr)κατσικίσιο γάλα σκέτο ή στο διπλό εσπρέσσο, καλτσούνια και σταφιδωτά, λουκούμια ντόπια, μέλι θυμαρίσιο και γαμώ, ελιές (μικρές ντόπιες) και ξυλάγγουρα και φυσικά καλαμπόκι βρασμένο με μπόλικο αλατάκι. Κάτι ζαμπονοτυρόπιτες και κάτι κουρού και λοιπά σφολιατοειδή και μπουγατσοειδή ξεχάστε τα. Είμαστε στην Κρήτη! Τρώμε σαν κοπέλια και όχι σαν καρντάσια.
Αυτό το γεύμα είναι ικανό να σας κρατήσει για μια εκδρομή σε συνδυασμό με φρούτα. Σταφυλάκι κατά προτίμηση. Μην παραξενευτείτε από το μικρό μέγεθος της ρόγας. Μια χαρά είναι τα σταφύλια. Εδώ στην Αθήνα έχουν το πρόβλημα και τις ορμόνες.
Φέτος λοιπόν ανεβήκαμε στο βουνό.
Λέγεται Θρυπτή, με κορυφή τον "Αφέντη" (1475μ) και διαλέξαμε να κάνουμε τη διαδρομή από νότια, προς τα βόρεια του νομού δηλ. πριν την Ιεράπετρα δεξιά στο Κουτσουνάρι προς τα χωριά Άγιος Ιωάννης, Σχινοκάψαλα,Ορεινό,Θρυπτή μέσω του ορειβατικού μονοπατιού Ε4 και μέσα από το πευκοδάσος (που έχει απομείνει από τη φωτιά του 1993) και τον δρυμό στην κάθοδο από τη Θρυπτή για Παχιά Άμμο βγήκαμε στην πάνω μεριά του νομού στον εθνικό δρόμο Αγίου Νικολάου-Ιεράπετρας και μετά Αγίου Νικολάου - Σητείας. Υπάρχουν περιπατητικές, ορειβατικές,αλλά και αναρριχητικές επιλογές εκδρομών σε αυτό το κομμάτι, όμως δεν προσφέρονται για το καλοκαίρι λόγω ζέστης.
Πριν την αυτοκινητοανάβαση σας προτείνω ένα μπάνιο στην κρυφή παραλία, πριν την επώνυμη παραλία της Άχλιας.Βρίσκεται πάνω σε μια από τις στροφές του παραλιακού δρόμου και την μαρτυράει το απότομο χωμάτινο μονοπάτι που σε 50 μέτρα σε βγάζει στα νερά της. Θα σας υποψιάσει και κανένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο στην είσοδο του μονοπατιού.
Για φαγητό γιατί έχει περάσει και η ώρα θα σας πρότεινα ή το "Αλάτσι" στην Mεγάλη Παραλία (υπάρχει ταμπέλα που σας κατευθύνει) ή αν έχετε την υπομονή και έχετε τηλεφωνήσει στην γυναίκα που διατηρεί την ταβέρνα στο χωριό Θρυπτή θα σας έχει ετοιμάσει, ό, τι της παραγγείλετε. Κουνελάκι, χοχλιούς, ομελέτα με σπαράγγια, ψητό κτλ. Η ταβέρνα στη Θρυπτή λέγεται "Πρόβαρμα"(6937372794 και 6942263773) και η δροσιά που θα νιώσετε όση ώρα τρώτε θα σας απαλύνει την κούραση της ανάβασης. Αν πάτε χωρίς να έχει προηγηθεί τηλεφώνημα, απλά θα φάτε το πιάτο της ημέρας. Νηστικοί πάντως δεν θα μείνετε!
Από αυτή την εκδρομή κομψό είναι το χωριό Άγιος Ιωάννης που πέρα από τα παλιά του σπίτια έχουν γίνει και 2-3 προσπάθειες αναπαλαίωσης,αναστύλωσης με όμορφες αυλές και λουλούδια. Θα δείτε το συνηθισμένο καφενείο, (παγωτό δεν έχει) όπως σε όλα τα ελληνικά χωριά,στην ας το πούμε πλατεία, σοκάκια, αδιέξοδα, δυο εκκλησιές και μια βρύση. Ο οικισμός είναι αμφιθεατρικά διατεταγμένος, προσαρμοσμένος στην φυσική κλίση του εδάφους και στο φυσικό τοπίο δεσπόζουν γκρεμοί, φαράγγια, πελώριοι βράχοι. Καρστικά τοπία αποτυπώνουν τις βίαιες μεταμορφώσεις του γεωλογικού σχηματισμού της κρητικής μας γης.
Ανεβαίνοντας με το αυτοκίνητο έχεις το Λιβυκό στα δεξιά και μάλλον το απογευματάκι με το που πέφτει το φως ψάχνεις μπαλκόνι για μπίρα. Το χω!
Πατέρας και γιος αμφότεροι τρελά μαστόρια, αλλά και με γούστο, δηλ.όχι μόνο φτιάχνω, αλλά φτιάχνω για να γουστάρω και εγώ και οι άλλοι, στην άκρη του οικισμού εκεί που τελειώνει ο άνθρωπος και αρχίζει ο Ύψιστος έφτιαξαν ένα ξυδομάγαζο στον Άγιο Ιωάννη με πολλές ετικέτες μπίρας και κρασιού, πλην του "ΝΑΜΑ". Δεν υπάρχει περίπτωση να μην βρείτε το μαγαζί, διότι το διαφημίζουν καθ όλη την ανάβαση από τη θάλασσα έως τον οικισμό με ιδιαίτερο τρόπο. Με πάρα πολύ ιδιαίτερο τρόπο!
Συνεχίζοντας την εκδρομή συναντήσαμε τα χωριά Σχινοκάψαλα και Ορεινό.
Η ονομασία του χωριού Ορεινό προέρχεται από τη λέξη "Όρνιο" που σημαίνει αγριόσυκο. Υπήρχαν πολλές αγριοσυκές παλιά, αλλά τα κατσικάκια και τα προβατάκια τις αφάνησαν. Στο Ορεινό οι οδηγοί προτείνουν να περπατήσει κανείς το "Φαράγγι με τις Πεταλούδες". Κατά τους ανοιξιάτικους μήνες είναι το ιδανικό για να έχουν ξεθαρέψει οι όποιες ντροπιάρες πεταλούδες, να έχουν ανθίσει τα λουλούδια και οι θάμνοι που έρχονται να δώσουν ένα χρώμα στα βράχια και στο μονοπάτι αυτό των 3,5 χιλιομέτρων που ξεκινά από το δασύλλιο του Κουτσουρά, περίπου ένα χιλιόμετρο από τον οικισμό και τελειώνει 2 χιλιόμετρα πριν το "Ορεινό". Το διαφημιζόμενο χαρακτηριστικό αυτού του φαραγγιού πέρα από τις πεταλούδες ,που είναι ένα πετούμενο που καλύπτει από μικρά κοριτσάκια, έως ερωτευμένους και υπερευαίσθητους είναι τα μικρά ρυάκια μέσα από τα βράχια, αλλά και οι διάσπαρτοι μικροί καταρράκτες σε όλη την απόσταση της ανάβασης.
Ένα το κρατούμενο λοιπόν το φαράγγι με τις πεταλούδες και άλλο ένα οι καταρράκτες του Μυλωνά στον Άγιο Ιωάννη. Για σένα που το πολύ νερό σε ενοχλεί πάρε το κρατούμενο no 3 που δεν είναι τίποτα άλλο από μια σκληρή ορειβατική βόλτα από το "Ορεινό" στην κορυφή των Σητειακών Βουνών στον Αφέντη Σταυρωμένο. 22 χιλιομετράκια στα οποία θα πεις το νερό-νεράκι και μάλλον θα εύχεσαι να είχες διαλέξει τα πιο φλωροκικιρίμπικα δηλ. καταρράκτες και πεταλούδες. Αυτά τα 22 χιλιομετράκια τα κάναμε με το αυτοκίνητο διότι συμπίπτει το Ε4 με τον δρόμο οπότε σας πρειδοποιώ εξοπλιστείτε με νερό και καπέλα. Είναι ξεσκέπαστη διαδρομή και δεν είναι για καλοκαίρι με το πόδι. Την άνοιξη ,ο τολμών .....θα αδυνατίσει σίγουρα!
Φεύγοντας από το Ορεινό κατευθυνθήκαμε προς τη Θρυπτή. Οι 4-5 κάτοικοι του χωριού ήταν παρόντες στο καφενείο-ταβέρνα "Πρόβαρμα" ( παγωτό δεν είχε ) που καθήσαμε για να ξεβουλώσουν τα αυτιά και να ξεκουδουνίσουμε από το στροφιλίκι και τον χωματόδρομο. Στα παιδιά τάζεις παγωτό για να έχουν κάτι να περιμένουν και να μην γκρινιάζουν. Τα κρητικά χωριά δυστυχώς δεν στάθηκαν σύμμαχοι σε αυτή την εκδρομή. Ευτυχώς που υπάρχει και η μπλε πορτοκαλάδα για τον Στέλιο και φυσικά η coca cola για τον Ιάσονα.
Η επιστροφή από την παραλιακή εθνική Αγίου Νικολάου-Σητείας ήταν αυτό που ξορκίσαμε φέτος. Κάθε χρόνο όλο και κάποιος θα ζαλίζονταν ειδικά όταν ο δρόμος αφήνει την θάλασσα και τον κόλπο του Μεραμπέλλου και αρχίζει να διασχίζει τα Σητειακά Χωριά. Φέτος πήγαμε και ήρθαμε τέσσερις φορές και έτσι "τα βρήκαμε" με τις στροφές και με τα χωριά.
Σε ένα από αυτά τα πήγαινε έλα Σητεία-Άγιο Νικόλαο αποφασίσαμε να κολυμπήσουμε στην παραλία του χωριού Καβούσι που λέγεται, Θόλος. Η παραλία μια κλασική περίπτωση για βορεινό μπάνιο, όπως και στη Σητεία. Από το Θόλος υπάρχει ένα καϊκι που σε περνάει απέναντι στο νησάκι "Ψείρα" που πήρε το όνομά του από το σχέδιο που του έδωσε ο Ύψιστος όταν το σχεδίαζε. Κάποιον θα ξεψείριζε εκείνη την περίοδο που οικοδομούσε το Θόλος και έτσι βάφτισε τη βραχονησίδα Ψείρα. Γίνονται αυτά δεν γράφονται για πλάκα! Μόνο όσοι έχουν περάσει το γνωστό ψειροχτενάκι στο μαλλάκι τους μπορούν να καταλάβουν πως ένα τέτοιο ζωύφιο δεν ξεχνιέται με τίποτα. Τραγικό! Ειδικά όταν διαθέτετε μακρύ μαύρο μαλλί σαν το δικό μου και το βράδυ είστε καλεσμένοι σε γάμο και σε τραπέζι γάμου. Αξέχαστη εμπειρία αυτή για μένα! Μια φορά παντρέυεται κανείς και μια φορά ελπίζει να πιάσει ψείρες. Γι αυτό αν κάποια όμορφη κυρία σαν εμένα σας αρνηθεί να χορέψει μαζί σας σε γλέντι γάμου δεν σημαίνει ότι δεν θέλει. Παίζει να την κόβουν τα παπούτσια που έλεγαν οι παλιές, αλλά μπορεί να ανακάλυψε πριν δυο ώρες ότι έχει ψείρες. Τι να κάνουμε έτσι είναι όταν έχεις παιδιά και τα φιλάς. Κολλάς. Θα κλείσω την παρένθεση με τις ψείρες και αυτόν τον επεισοδιακό γάμο και γαμοτράπεζο και θα σας πω πως οι φωτογραφίες από το νησάκι "Ψείρα" που έχει ο βαρκάρης είναι συμπαθητικές και θα έλεγα πως αν ξαναβρεθώ στο νησί, αν.... θα το τολμήσω. Χωρίς παιδιά και χωρίς ψείρες. Θα εξοπλιστώ με ψυγειάκι και σκηνή και θα κολυμπήσω στις 3 παραλίες που αράζει ο βαρκάρης.
Μετά το Θόλος το πρόγραμμα έλεγε φαγητό στους πρόποδες του βουνού. Πήραμε το αυτοκίνητο και τον δρόμο για Ιεράπετρα. Μια ταμπελίτσα που σε βγάζει αριστερα από το δρόμο γραφει: Μοναστηράκι. Πρόκειται για ένα μικρό χωριουδάκι στους πρόποδες της Θρύπτης. Εκεί θα βρείτε το μαγαζί της Ιωάννας και του Μπάμπη. Πληροφορική έχει σπουδάσει η κοπέλα και με μεταπτυχιακό στο Λονδίνο, αλλά μάλλον ανήκει σε αυτούς που την αγαπάνε πολύ την Κρήτη. Άνοιξε λοιπόν αυτό το όμορφο μαγαζί με το μπαλκόνι που κοιτάζει στον κόλπο του Μεραμπέλλου. Ξεχαστήκαμε εκέινο το μεσημέρι. Η μουσική επιλογή από τα ηχεία στα δέντρα ,το καλομαγειρεμένο φαγητό, το κρασί, η κουβέντα με την ίδια, που την αποζητά και δεν σε ξεπετάει σαν νούμερο τραπέζι ήταν αυτό που λέμε Κρητική κουζίνα ,Κρητική ατμόσφαιρα, Κρητική αύρα, Κρητικές κουβέντες. Πόσο μου άρεσει η βαριά προφορά!
Φύγαμε για καφέ στον γλυκό μου Άγιο Νικόλαο. Δεν μπορώ να κρύψω την προτίμηση μου σε αυτή την πόλη. Κουκλί ο Άγιος, όπως την τελευταία φορά που βρέθηκα εκεί πριν είκοσι χρόνια περίπου. Συγκινούμαι με τον Άγιο. Όσο και να περνούν τα αυτοκίνητα από το γιοφύρι και να ενοχλούν , θα σταθω στη μέση να τον φωτογραφίσω. Είναι κοσμοπολίτης. Είναι θορυβώδης. Είναι σέξυ. Είναι για όλους. Είναι ο δικός μου Άγιος Νικόλαος.
Έχει παραδοσιακά στοιχεία, όσο και αν οι βιτρίνες παραπέμπουν σε μαγαζιά στην Πλάκα και το Μοναστηράκι. Αν τον ζήσεις, δύσκολα τον κακοχαρακτηρίζεις.Έχει χωριά με καφενέδες, έχει και προσούτο, έχει παραλίες που ανήκουν στα resort ,αλλά έχει και κολπάκια. Ελούντα, Πλάκα, Σπιναλόγκα. Ο αποχωρισμός του, πάντα με συγχύζει.
Θέλω πάντα κι άλλο!
Η τελευταία εκδρομή αυτού του καλοκαιριού ήταν στη Ζάκρο και στον Ξερόκαμπο. Η παραλία που παίρνει την πρώτη θέση από όσους έχουν κολυμπήσει στα νερά της. Το άσπρο των νερών και και ο ήλιος σίγουρα θα σας φτιάξουν ένα εγκαυματάκι αν δεν το προσέξετε.
Όταν κατεβαίνουμε στον Ξερόκαμπο από τη Σητεία ακολουθούμε τον δρόμο Παλαίκαστρο Ζάκρο Ξερόκαμπο και επιστρέφουμε μέσω Ζήρου. Είναι ένα κυκλάκι που πλουτίζει μια εκδρομή που κάθε χρόνο είναι η συνήθεια που έγινε λατρεία....
*****************************************
Δεν έχω κάτι άλλο για αυτό το καλοκαίρι από το νησί της Κρήτης. Ελπίζω να σας ξεσήκωσε η ανάρτηση που παρέμεινε στο αρχείο του μπλογκ περίπου ένα χρόνο για αγνώστους λόγους και να προσεγγίσετε την ανατολική Κρήτη για διακοπές. Ακολουθούν φωτογραφίες από τις παραπάνω εκδρομές οσονούπω....
Καλό βράδυ!
