ΣΙΦΝΟΣ 24-26/5-2017

ΥΠΝΟΒΑΤΗΣ

Πολλά έχουν μεσολαβήσει από την τελευταία ανάρτηση...

Θέλω καιρό τώρα να καλύψω το κενό της απουσίας μου από το μπλογκ, αλλά όλο κάτι συμβαίνει και το μωρό μου το αφήνω μόνο του.

Η αγορά και η ακρόαση του cd του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα μου απέσπασε χρόνο.

Μια περίοδος προσαρμογής σε ένα νέο γιατροσόφι προκειμένου να δοθεί μια παράταση... με πήγε πίσω.

Ένα ταξίδι στην Βόρεια Ελλάδα για λίγες μέρες με έχωσε στην προετοιμασία αποσκευών.

Ένα ταξίδι στην Ρόδο για τον γάμο της αδερφής μου με έτρεξε στα καταστήματα.

Τα βράδια με τον Άνθιμο μου προκάλεσαν αύξηση του καπνίσματος και του ξενυχτιού. New folder ο Άνθιμος στη ζωή μου.

Μια σειρά σεμιναρίων για το ξεστράβωμα στη δουλειά μου μπαχάλεψε το μυαλό και τη ζωή στο σπίτι.

Οι εξετάσεις των παιδιών.

Και τέλος τούτο δω το ταξίδι! Εδώ και τώρα  ήρθε η ώρα του μπλογκ.

3 μέρες στη Σίφνο. Γιούπιιιιιι. Είναι σαν τα γενέθλια. Τα περιμένεις βρε παιδί μου...

ΕΡΩΤΗΣΗ

Το ταξίδι στη Σίφνο με την μπάντα γιατί αγαπιέται τόσο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Τίποτα δεν τυχαίο.

Τα χρήματα μήπως ; Όχι. 

Το 25άστερο ξενοδοχείο φιλοξενίας μας; Όχι.

Το πρωινό;Όχι.

Το πρώτο μπάνιο στη θάλασσα; Όχι.

Το κάτι διαφορετικό που επιφυλάσσει το ταξίδι; Όχι.

Με τη Σίφνο συμβαίνει το εξής: είναι ένα ταξίδι που εστιάζει σε ένα πρόσωπο.

Στον Coach. 

Ειδικά φέτος που λόγω παράλληλων υπηρεσιών καταλήξαμε 16 άτομα στο νησί. Το νούμερο είναι αυτό που λέμε παίζω δεύτερο ημίχρονο με ένα γκολ από τα αποδυτήρια.

Εκεί ξεκίνησε το coaching. 15 Coachees και ένας Coach.

Περίεργο το music coaching. Κι όμως...
Η εργαλειοθήκη του Coach πλήρης από κομμάτια που ταιριάζουν στους 15 coachees και που μέσω του σωστού coaching από τον coach θα πιάσουν το ξεχασμένο καλύτερο τους επίπεδο ώστε να φτάσουμε στο μέγιστο επιθυμητό μουσικό αποτέλεσμα. 

Όταν το γκρουπ σετάρεται με μέθοδο, με σαφή στόχο, με άσσους στα μανίκια για αδιέξοδα, με γέλια, με συγκίνηση, με πόθο, τότε η συναυλία στήνεται και χωρίς φίρμες. Όπερ και εγένετο.

Οι φωτογραφίες μου είναι πολύ λίγες σε σχέση με αυτές του Φωτογράφου Gianni Kontou. Σας προτρέπω να δείτε τη δουλειά του στη σελίδα του στο facebook όπου θα ανακαλύψετε τι κοιτάνε τα μάτια του Gianni. Ένας ολόκληρος κόσμος συναισθημάτων και αισθήσεων. Το ξεφύλλισμα δεν βοηθάει. Μείνετε λίγο στις εικόνες.
Για μένα που ήμουν εκεί, αλλά έχασα το ηλιοβασίλεμα προσέχοντας την παρτιτούρα και όχι τη δύση για παράδειγμα, έρχεται ο Giannis Κ. να μου τελειοποιήσει την ανάμνηση κοιτώντας τώρα τη φωτογραφία του. Πάρε και ένα ηλιοβασίλεμα λέει ο G.Kontos και βάλτο στο κάδρο σου, σε αυτό που ο δικός μας Γιάννης τραγουδάει " Η πρώτη μας νύχτα"  ή το " Ένας ουρανός" του άλλου Γιάννη Βογιατζή. 

Δύσκολο να σας βάλω στο κλίμα. 

Μη ξεχνάτε ότι τρώμε όλοι μαζί. Μοιραζόμαστε αϋπνίες και δυσπεψίες. Μιλάμε τις νύχτες οκλαδόν πάνω στα κρεβάτια με το τασάκι στη μέση. Στεγνώνουμε μαλλί ανταλλάσσοντας απόψεις για προϊόντα ομορφιάς. Πλέκουμε σε κοτσίδα τα μαλλιά της συναδέλφου. Χτυπάμε ρεκόρ ταχύτητας στήνοντας τα ντραμς σε 20 λεπτά. Πηδάμε πεζούλια και στραμπουλάμε γόνατα. Επιστρέφουμε με προεδρικό van μετά από βραδινή έξοδο. Χαϊδεύουμε κατσικάκια. Περπατάμε βλακωδώς με ντάλα ήλιο να δούμε τη δίπλα παραλία και το μπιτσόμπαρο που στήνεται εκεί.

Τρώμε σουβλάκια, που μάλλον ο σουβλατζής τα ετοιμάζει με ρυθμούς Τενεσί Τζακ Ντάνιελς. Τρώμε γκουρμεδιές π.χ. πατάτες τηγανητές βουτηγμένες σε κουρκούτι θυμαριού στην παραλιακή ταβέρνα. Δοκιμάζουμε μέσα στο πλοίο αχλαδάκια αμυγδαλωτά βουτηγμένα στη μερέντα (συνταγή Μήτσου) κ.τ.λ. 

Για να μην σας πρήζω, πενταήμερη πήγατε με την τρίτη Λυκείου; Κάτι τέτοιο σε πιο ώριμο... Ο Θεός να το κάνει... αν ακούει!

Θα κλείσω τώρα. Δεν σας ενοχλώ άλλο, που λέει και ένας φίλος μου, γιατί τίποτα δεν αποτυπώνεται στο χαρτί όπως το νιώθουμε όλοι εμείς, που σαν υπνοβάτες ακολουθούμε τον Coach Νίκο κάθε χρόνο, σίγουροι ότι δεν θα πέσουμε από μελωδικά μπαλκόνια και δεν θα κουτουλήσουμε σε μουσικά ντουβάρια. 

Καλό βράδυ!
Καλό το ταξίδι coach... πολύ καλό!
Kαλό του ταξίδι...coach!