Από τον επιτάφιο στον Πειραιά έχουμε να τα πούμε.
Ε να μαι λοιπόν!
Μ.Σάββατο
Το ταξίδι άρχισε με λιακάδα και με πολύ καλή διάθεση.
Το χωριό 'Αγιος Πέτρος βρίσκεται δυο ώρες από την Αθήνα στα 1000 μέτρα υψόμετρο και μέσα στο πράσινο. Το βουνό είναι ο Πάρνωνας.
Όταν έχεις παιδιά η ώρα που θα καλύψεις μια απόσταση είναι σχετική. Όπως και η ώρα που έχεις ορίσει να ξεκινήσεις το ταξίδι.
Στο ξενοδοχείο φτάσαμε το μεσημέρι και ανοίγοντας το παράθυρο συνειδητοποιήσαμε πως με αυτή τη θέα δεν πρέπει να ξανακλείσουμε τις κουρτίνες. Το να είσαι ξαπλωμένος και να βλέπεις κομμάτι από το βουνό και από το χωριό είναι μεγάλη υπόθεση για λίγες μέρες μακριά από την πόλη.
Αυτό, δηλαδή η θέα όπως και η τοποθεσία του ξενοδοχείου ήταν το μεγαλύτερο προσόν. Τριάντα μέτρα από την εκκλησία που θα κάναμε Ανάσταση και τις ταβέρνες του χωριού.
Η πρώτη βόλτα ήταν η λεγόμενη κατατοπιστική με αποτέλεσμα το φαγητό σε μια από τις ταβέρνες για να ηρεμήσουν τα πνεύματα.
 |
Στο ταξιδιωτικό πακέτο για Άγιο Πέτρο
συμπεριλαμβάνεται η μεταφορά με όχημα αντίκα!
Το λεγόμενο, καλόπιασμα!!!
Κόσμο θέλει, κάνει ό,τι μπορεί. |
 |
Η γνωστή σε όλη την επικράτεια για τους κουραμπιέδες της, Στράτω!
Τη συνταγή δεν την αποκαλύπτει! |
 |
Τα μαγαζιά της χυλοπιτούς και της τυρούς του χωριού!
|
Πολύ κοντά στο χωριό είναι το γνωστό Μοναστήρι της Παναγίας Μαλεβής.
Αυτή ήταν και η απογευματινή βόλτα.
Εντυπωσιακές οι εγκαταστάσεις για τη διανυκτέρευση των πιστών αφού πούλμαν καταφθάνουν από όλη τη Χώρα για τάματα και προσευχή.
Ο λεγόμενος θρησκευτικός τουρισμός.
 |
Ο δεκάλογος που κρύβει έναν πνευματώδη συγγραφέα με
μεγάλη αίσθηση του χιούμορ! |
Η ώρα είχε πάει έντεκα το βράδυ και καμία κίνηση στην εκκλησία του χωριού. Θα γίνει ανάσταση δε θα γίνει, άγνωστο. Αραγμένοι στην ταβέρνα απέναντι και τρώγοντας την καθιερωμένη μαγειρίτσα παρακολουθούσαμε στην τηλεόραση την απευθείας μετάδοση από τον Άγιο Διονύσιο στη Σκουφά. Υπουργοί και στρατιωτικοί με τις κυρίες τους σε κοντινά πλάνα μετέφεραν το κλίμα.
Στη χειρότερη θα κάναμε τηλεοπτική ανάσταση!
Όμως όχι. Μια κυρία άνοιξε την μεγάλη εκκλησία στην πλατεία και άρχισε να ψέλνει μόνη της, χωρίς παπά. Πόσο προχώ μπορεί να είναι αυτό το χωριό;
Ο πάτερ όπως και ο κόσμος, περίπου 100 άτομα, εμφανίστηκαν στις 23:30 και παρόλο που το μικρόφωνο δεν ήθελε να συνεργαστεί πήραμε το φως και ψάλαμε προς ενίσχυση του πάτερ το "Χριστός Ανέστη".
(Λίγο παρακάτω θα σας γράψω ένα παραμύθι που ίσως να σας κάνει να αμφιβάλλετε κατά πόσο ο Χριστός Ανέστη!!!)
Κάποια βεγγαλικά έπεσαν, αλλά όχι σπουδαία πράγματα!!!
Κυριακή του Πάσχα
Η πιο δύσκολη μέρα με την μεγαλύτερη διαδρομή!
Διασχίζοντας τον νομό προς τα Ανατολικά και οδηγώντας μέσα σε δάσος με ελατόκεδρους, με κλειστές στροφές και βλέποντας και λίγο χιόνι κατευθυνθήκαμε μέσω του χωριού Καστάνιτσα,στο παραλιακό κομμάτι δηλαδή Λεωνίδιο, Πούληθρα και τέλος παραλία Φωκιανού ,που σήμα τηλεφώνου δεν υπάρχει.
Όχι δεν έχουμε τάσεις φυγής. Το αντίθετο. Μια παρέα φίλων που ήταν σε διακοπές στον Τυρό κανόνισε το Πασχαλιάτικο τραπέζι να γίνει σε μια άγνωστη παραλία του νομού, που δεν σας την προτείνω για μπάνιο το καλοκαίρι λόγω της μεγάλης ποσότητας σφηκών που πετάνε και επιτίθενται συνεχώς. Δύσκολο να σταθείς στο Φωκιανό! Ακόμα και μέσα στη θάλασσα να είσαι, στη πέφτουν, δεν κωλώνουν.Ίσως προς τη Δύση του ήλιου για μια βουτιά, όταν οι παλιοσφήκες πάνε για ύπνο.Ίσως τότε... Κατά τα άλλα το τοπίο είναι μαγικό και έχοντας τουλάχιστον δέκα χρόνια να την επισκεφτώ, η μόνη αλλαγή που παρατήρησα είναι η ύπαρξη ενός πανέμορφου πέτρινου κτίσματος που λειτουργεί σαν ταβέρνα και νοικιάζει και δωμάτια. Όταν είχαμε πάει υπήρχε ένα καφενείο για νερό και χωματόδρομος που έκανε την κάθοδο φρικτή. Μια νύχτα ελεύθερο camping με τις σκηνές μας και ακόμα ένα τροχόσπιτο από όπου ακούγονταν μια κιθάρα και ωραίες μελωδίες μέσα στη νύχτα. Θυμάμαι να τροφοδοτώ συνεχώς τα αλουμινόχαρτα με ελληνικό καφέ που του έβαζα φωτιά για να φεύγουν οι σφήκες, θυμάμαι το νυχτερινό μπάνιο, το φωσφορούχο πλαγκτόν, καθώς και τα αμέτρητα ρεσώ γύρω από τις σκηνές για ατμόσφαιρα και ρομάντζο.
 |
| Χωριό Καστάνιτσα |
 |
| Παραλιάρα Φωκιανού!!! |
Δευτέρα του Πάσχα
Εκδρομή στο Πολύδροσο ή Τσίντζινα.
Πιάνουμε Λακωνία πλέον αλλά με το βουνό Πάρνωνα να μας ακολουθεί και σ αυτή την εκδρομή, νότια από τον Άγιο Πέτρο.
Το χωριό έχει πολλά μονοπάτια που ξεκινούν από την πλατεία και τον παλιό ξενώνα "Σχολαρχείο" (που τώρα έχει μετονομαστεί σε "Πρυτανείο" και βρίσκεται στην είσοδο του χωριού) και καλύπτουν όλους τους βαθμούς δυσκολίας. Εμείς διαλέξαμε την πιο μικρή διαδρομή που είναι και κυκλική και διαρκεί περίπου στις δυο ώρες. Ξεκινάς από το χωριό, ανεβαίνεις στο βουνό φτάνεις στην πηγή και πίσω πάλι στο χωριό.
Αφού φάγαμε στη μοναδική ταβέρνα που βρήκαμε ανοιχτή, απέναντι από το καφενείο επιστρέψαμε προς τον Άγιο Πέτρο. Με μια στάση για καφέ στο Καστρί και για νοστιμότατα γλυκά του ταψιού στην πλατεία του μεγάλου σε έκταση αυτού χωριού, ολοκλήρωσε αυτή την εκδρομή.
 |
| Τσίντζινα |
Τρίτη του Πάσχα
Εκδρομή στον Μυστρά.
Ένα χωριό πολύ καθαρό,με όμορφα σπίτια και αυλές!
Δύσκολο πράγμα η αυλή να είναι τακτοποιημένη!
 |
Παλαιολόγος με free wi fi.
Όταν η ιστορία συναντάει την τεχνολογία! |
 |
| Δικέφαλος Αετός! |
 |
Κουτσουπιά ή το δέντρο του Ιούδα.
Ροζομωβίζει κοντά στο Πάσχα! |
 |
Μήπως να αρχίσουμε να καταργούμε τον καθωσπρεπισμό
και από τα μοναστήρια;
Ως γνωστό τα ράσα δεν κάνουν τον παπά! |
 |
| Ναός Παντάνασσας! |
 |
Δικέφαλος Γάτος!!!
Αυτό θα είναι το δικό μου έμβλημα κατά τη στέψη μου! |
Την επίσκεψη στο δεσποτάτο του Μυστρά θα κλείσει ένα παραμύθι με τίτλο:
Η μάνα του Βαραββά*
Πάμε λοιπόν...φύσα αγέρι να γυρίσει η φτερωτή, παραμύθι να μας πει απ την αρχή...
Έπειτα από χρόνια είδε η μάνα του Βαραββά την Παναγία.
"Δεν είναι ο δικός σου γιος που αναστήθηκε", της είπε , "αλλά ο δικός μου".
Η Παναγιά δεν την παρεξήγησε που ξεστόμισε αυτά τα λόγια. "Μάνα είναι και πονάει σκέφτηκε". Τη ρώτησε όμως "Γιατί το λες αυτό κυρά;"
"Γιατί ξέρω τον δικό μου γιο που ήταν κλέφτης, ενώ ο δικός σου ήταν άγιος άνθρωπος. Για κοίτα γύρω σου, κυρα-Παναγιά, βλέπεις κάναν άγιο άνθρωπο;Αυτοί που πλήθυναν είναι οι ληστές και οι κλέφτες και όχι οι άγιοι άνθρωποι. Να, γι αυτό το λέω",της είπε.
Η Παναγία άνοιξε τα χέρια, κοίταξε γύρω της και αναστέναξε.
"Έχεις δίκιο, μα κάποτε το καλό θα θριαμβεύσει, μη χάνεις την πίστη σου" είπε στην μάνα του Βαραββά.
"Ε, τότε θα αναστηθεί και ο γιος σου ", της είπε αυτή κι η Παναγιά δάκρυσε.
"Υιέ μου, Υιέ μου", είπε...
Τετάρτη του Πάσχα
Καταρράκτης Λεπίδα μεταξύ των χωριών Άγιος Ιωάννης και Πλάτανος νομού Αρκαδίας. Συνάντηση με την κυρά Ζωή και τον γιο της τον Ζώη και το κοπάδι φυσικά!!!
 |
Για φαγητό, στου Καραματζάνη στον Άγιο Ιωάννη.
Μαγειρεύει και σερβίρει η Μαρία.
Κρασί ροζέ, αρνί κοκκινιστό, γίδα βραστή και δική της απαλή γραβιέρα! |
 |
-Γιαγιά Ζωή πόσο χρονών είσαι;
-Από τότε που γεννήθηκα, μέχρι τα τώρα. |
 |
| Ο Ζώης ή ( Στεναχώριας ) "τα τσούζει" με τον πατέρα μου! |
* Το παραμύθι δεν είναι δικιάς μου εμπνεύσεως.
Είναι από το βιβλίο του Θανάση Σκρουμπέλου
"Η παραμυθιέρα του Μυστρά" που αγόρασα φεύγοντας.
