Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

ΜΙΑ ΑΣΠΙΔΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Θωράκιση:

  1. Μια βιταμίνη c σε καθημερινή βάση;
  2. Μια αποταμίευση ή αγορά αγροτεμαχίων;
  3. Πέντε φίλοι που αντέχουν στο πέρασμα των χρόνων;
  4. Μια ψύχραιμη εκλογικευμένη αντίδραση προς αποφυγή του εγκεφαλικού;
  5. Μια θωρακισμένη Mercedes ή μια πόρτα ασφαλείας ;
  6. Ένα ασφαλιστικό συμβόλαιο;


O Οίκος Ζολώτα συμβάλει στην ασφάλεια έχοντας φτιάξει φέτος το απόλυτο γούρι για την πολύπλευρη θωράκιση του καθενός μας. Το τι θα προστατεύσετε πάνω σας έχει να κάνει με το είδος του κοσμήματος. Βγαίνει σε όλες τις Versions. Τα κλειδιά σας, τα αυτιά σας, το μπούστο, το ακριβό πουκάμισο με μανικετόκουμπα, τον καρπό σας, τα έγγραφα από το ρεύμα με ένα πρες παπιέ; 
Η ασπίδα του Αχιλλέα , λοιπόν, η Thetis!








Πίσω λοιπόν στα γυμνασιακά χρόνια με την περιγραφή της ασπίδας στο ομηρικό έπος της Ιλιάδας.
Ραψωδία Σ στίχος 483-608.

Έχουν περάσει χρόνια, όμως τα βιβλία του σχολείου ακολουθούν όλες τις μετακομίσεις μου. Μια διαφορετική ανάγνωση της Ιλιάδας το 2015 σε σχέση με το 1989. Ξεπερνώντας το  συναίσθημα του να ανοίγεις ένα βιβλίο σχολείου, θα σας μιλήσω μόνο για την ασπίδα. Υπόσχομαι να μην είναι μια δακρύβρεχτη ανάρτηση, αυτή η τελευταία. Εξάλλου, μιλάμε για security! Πρέπει να πιάσουμε τον ταύρο από τα κέρατα και όχι να συγκινούμαστε από τον γραφικό μας χαρακτήρα του 1989, ή τις αφελείς σημειώσεις στο πλάι των ραψωδιών ή τα τηλέφωνα συμμαθητριών που συνοδεύουν ένα κλασσικό βιβλίο μιας μαθήτριας.

...Ο Πάτροκλος σκοτώνεται από τον Έκτορα. Ο Αχιλλέας θρηνεί τον καλύτερο του φίλο, στον οποίο παρεμπιπτόντως είχε δανείσει και την ασπίδα του. Χωρίς αυτήν,πως θα πάρει την ρεβάνς;
H μανούλα Θέτις όμως θα δώσει την λύση. Θα επισκεφθεί τον Ήφαιστο στο εργαστήρι του ο οποίος της έχει υποχρέωση από την εννιάχρονη παραμονή του κοντά της ,όταν η Ήρα τον πέταξε έξω από το "σπίτι". Βρήκε καταφύγιο στην Θέτιδα που την στόλισε με άπειρα χειροποίητα κοσμήματα τα οποία όταν είδε η Ήρα τον ξαναμάζεψε επάνω. Καπάτσα την λες! Τα είχαν αυτά οι θεοί. Μου χρωστάς δεν σου χρωστάω κτλ. Πελατειακές σχέσεις με τους θνητούς, αλλά και εξόφληση υποχρεώσεων μεταξύ τους.

"Γι αυτό και φτάνω εδώ,στα γόνατα να σου προσπέσω,αν θέλεις
κράνος στο γιο μου το λιγόχρονο να δώσεις και σκουτάρι(=ασπίδα)
κι ώριες κνημίδες, στους αστραγάλους σφιγμένες με θηλύκια,
και θώρακα.Ο δικός του εχάθηκε από τον πιστό του ακράνη,(=σύντροφος)
που οι Τρώες σκότωσαν, κι έτσι κοίτεται στη γη φαρμακωμένος".

 Ο κουτσοπόδαρος Ήφαιστος την καθησύχασε και της υποσχέθηκε μια ασπίδα που όσοι τη βλέπουν θα σαστίζουν στην οικουμένη πάσα.

Ο Όμηρος δίνει λεπτομερέστατα την περιγραφή των εικόνων που κοσμούν την ασπίδα. Ξεκινά από το κέντρο και προς τα έξω, από κύκλο σε κύκλο, ο Ήφαιστος σκάλισε τα παρακάτω:
Την γη τον ουρανό τη θάλασσα τον ήλιο το φεγγάρι και τα αστέρια.

Δυο πόλεις, στην μια γίνεται ένας γάμος και μία δίκη, ενώ η άλλη πολιορκείται από δύο στρατούς, όπου η ασπίδα δείχνει μία ενέδρα και μια μάχη.

Ένα χωράφι που καλλιεργείται για τρίτη φορά.

Την ιδιοκτησία ενός βασιλιά και πως αποκομίζεται η συγκομιδή του.

Ένα αμπέλι που οι άνθρωποι μαζεύουν σταφύλια.

Ένα κοπάδι από ορθοκέρατα γελάδια.Ο ταύρος που είναι μπροστά έχει δεχτεί επίθεση από ένα ζευγάρι άγρια λιοντάρια και οι βοσκοί με τα σκυλιά τους, προσπαθούν να τα διώξουν μακριά.

Μια εικόνα από μια φάρμα προβάτων.

Μια σκηνή χορού, όπου νέα ζευγάρια χορεύουν.

Το μεγάλο ρεύμα-ποτάμι του Ωκεανού. 

Πρόκειται για ένα όπλο που ταυτόχρονα είναι και έργο τέχνης. Ο Όμηρος από επικός ποιητής γίνεται ζωγράφος. Οι καθημερινές ασχολίες των ανθρώπων δεν είναι παρά ένας ύμνος της ζωής, της οποίας ο πόλεμος είναι απλά μία πτυχή της.
Επίκαιρο;E,ναι. Πολύ επίκαιρο!
Η ασπίδα είναι απλώς μια φυσική ενθυλάκωση όλου του κόσμου. Εργασία, χορός, γιορτή, γάμος, δίκες και διενέξεις, αμπέλια, καρποί, κοπάδια ζώων, η θάλασσα , ο ουρανός, ο ήλιος και το αγαπημένο μου φεγγάρι με τα αστέρια!
Τεμνόμενες αντιθέσεις δείχνουν τις βασικές μορφές μιας πολιτισμένης και ουσιαστικά ομαλής ζωής. 
Για σκέψου πάνω σε αυτή την ασπίδα αντικρίζουμε την τακτοποιημένη απλωσιά όλου του κόσμου. Η ασπίδα μας θυμίζει αυτή την τάξη ακριβώς τη στιγμή που όλα έχουν με τρόπο φοβερό μπλεχτεί. 

Σας αφιερώνω ένα επικό κομματάκι και σας εύχομαι την νέα χρονιά, 2016 ,να σας συντροφεύει πάντα μια νοητή πολύτιμη ασπίδα σε όλες τις στιγμές της καθημερινότητας σας και να σας γεμίζει με τόλμη και αισιοδοξία! Διότι αν το ξανασκεφτούμε ο θεός Ήφαιστος έδωσε στον Αχιλλέα, αλλά και σε όλους εμάς μια ασπίδα που γνώρισμά της είναι η ίδια η ζωή!

Φιλιά!

















Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

ΟΞΥΓΟΝΟ - ΤΑΝΙΑ ΝΑΣΣΙΜΠΙΑΝ (2003)

ΟΞΥΓΟΝΟ

Μ' ένα τζιν ξεβαμμένο
στο πιο γρήγορο τρένο
ανεβαίνω, ανεβαίνω.
Φρένο, γκάζι και δρόμο
Θέλω φως και οξυγόνο
οξυγόνο, οξυγόνο.

Μια λεωφόρος μπροστά
Περιμένει να της βάλω φωτιά.

Μια καρδιά στο στήθος μου χτυπάει
Σαν σφυρί το χρόνο μου μετράει
Παίρνω μπρος και φεύγω και όπου πάει, φεύγω.
Θέλω φως, νερό και οξυγόνο
Στους θεούς το μπόι μου υψώνω
Θέλω φως, νερό και οξυγόνο, φεύγω.

Έχω τζιν που αντέχει
Και έναν ήλιο που τρέχει
Και πηγαίνω, και πηγαίνω.
Κι ας μου κάψει το δέρμα
Στο ανάποδο ρεύμα
Επιμένω, επιμένω.

Μια λεωφόρος μπροστά
Περιμένει να της βάλω φωτιά.

Μια καρδιά στο στήθος μου χτυπάει
Σαν σφυρί το χρόνο μου μετράει
Παίρνω μπρος και φεύγω και όπου πάει, φεύγω.
Θέλω φως, νερό και οξυγόνο
Στους θεούς το μπόι μου υψώνω
Θέλω φως, νερό και οξυγόνο, φεύγω.

Να τρέχει ο δρόμος μπροστά
Και ό,τι χάνω το κερδίζω ξανά.

Μια καρδιά στο στήθος μου χτυπάει
Σαν σφυρί το χρόνο μου μετράει
Παίρνω μπρος και φεύγω και όπου πάει, φεύγω


............................................................................


Φεύγω. 
Η λέξη ύστερα από μια χαζομέρα στην δουλειά. 

Μια πρόβα μπούρδα. 
Μια εμφάνιση για την Unisef την ερχόμενη Κυριακή...Την περιμένω πώς και πώς!
Ένα ανιαρό μεσοδιάστημα πριν από τα μεγάλα γεγονότα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.

Ένα ταξιδιάρικο κομμάτι μέσα στο αυτοκίνητο όταν έχεις πήξει και γουστάρεις να πατήσεις το γκάζι.
Πολύ κρύο και αέρα αυτές τις μέρες με τους φοίνικες στην διαδρομή για το σπίτι να καταντούν σαν κάτι κακοβαλμένα περουκίνια πάνω σε κακομοίρικες φαλάκρες.
Ο Βοριάς δεν αγγίζει το νερό εδώ στον νότο. Ασήμι με σύννεφα. Η θάλασσα πάρα πολύ όμορφη! Ψύχραιμη!

Η λεωφόρος μπροστά και η φωτιά μέσα στο μυαλό.
Φως, νερό και οξυγόνο όταν πνίγεσαι. Και φευγιό!
Φευγιό και επιμονή στα δύσκολα. Στο ανάποδο ρεύμα που σε παρασέρνει, χειρόφρενο.

Είναι ωραία να εναλλάσσονται οι εικόνες της διαδρομής δίπλα στο νερό με αυτό το τραγούδι. Μοιάζει με ένα σενάριο που εκτυλίσσεται στην ακτή πάντα και λείπει η μουσική επένδυση.
Τις σκέψεις τις έχω.Με το που θα δω την πρώτη εικόνα της θάλασσας,στο Φάληρο και ανάλογα με το σενάριο του μυαλού, φοράω το αντίστοιχο CD. Έτοιμη η ταινία μικρού μήκους της επιστροφής.
Όλα μπορεί να τα απομονώσει η συντροφιά από ένα τραγούδι μέσα στο εν κινήσει αυτοκίνητο.
Τα οφέλη και τα μειονεκτήματα. Την έκρηξη από την εγκράτεια. Το καθαρό βλέμμα από το μπερδεμένο. Το ένοχο από το καθαρό.
Η μουσική πρέπει αφού ξυπνάει το συναίσθημα να το νοικοκυρεύει. Να μην το αφήνει να ξεχειλίζει και να γίνεται επικίνδυνο.
Όπως και να χει αυτό το τραγουδάκι μπορεί να μην σας αρέσει, αλλά εμένα με βοήθησε να κερδίσω ό,τι έχασα.


Σας φιλώ!

Όνειρα γλυκά!  













Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2015

ΚΡΗΤΙΚΑ ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑ


Σε λίγες μέρες ξεφορτωνόμαστε το 2015.
Κάποιοι το φιλοσοφούν πολύ το κλείσιμο κάθε έτους. Κάνουν απολογισμό, μετανοούν, υπόσχονται, θέτουν όρια, μιλάνε με τον λογιστή τους, τον δικηγόρο τους, τον ψυχαναλυτή τους.Όλα θα αλλάξουν από την πρώτη του χρόνου.
Στο Enough κάνουμε ακροθιγή ανάλυση και όλα τα παραπάνω προτιμάμε να μας τα επιβάλλει μόνο ο γιατρός όταν ο κόμπος έχει φτάσει πια στο χτένι!
Υπάρχει φερ ειπείν φίλη που δεν κάνει τίποτα τα Χριστούγεννα γιατί την εκνευρίζει όλη αυτή η σαρανταήμερη χαρά του κλίματος των Χριστουγέννων. Αυτή η χαζοχαρούμενη ατμόσφαιρα. Μιλάμε δηλαδή για μια ψαγμένη ανάλυση. Άπαπα, μακριά από μας τέτοια θέματα.
Εμείς εδώ όσο βλέπουμε τα παιδιά μας ζωντανά και όχι θαμμένα στο Αιγαίο όπως αυτά των προσφύγων που καταλήγουν στα παγωμένα νερά ζούμε ακόμα και υπό πίεση την κάθε γιορτή και ας είναι "βλαμμένη".
Είναι γεγονός πως όλες αυτές οι διαφημίσεις μεγάλων εμπορικών καταστημάτων για το που θα βρεις την Minnie τον Mickey Mouse την Barbie και τον Scoubidou ώστε να ψωνίσεις κινεζιές χωρίς τύψεις για τα παιδιά, αλλά και άλλες για εκπτωτικά μενού σε πολυκαταστήματα με είδη σπιτιού όπου στα 20 Hot dog παίρνεις το αναψυκτικό δωρεάν και ενώ από πίσω ακούς Christina Aguilera "Have yourself a merry little Christmas"είναι λίγο κουραστικές. Όμως ακόμα και αν σου έχουν μείνει λεφτά για ξόδεμα ένα είναι σίγουρο: όπου και να πας θα έχει ωραία μουσική. Από το σούπερ μάρκετ μέχρι τον κτηνίατρο. Frank Sinatra, Dean Martin, Elvis, Chris Rea, Nat King Cole, Brenda Lee, Bobby Helms, Andy Williams, Celine Dion, Mariah Carey,Wham κτλ. Κάτι είναι και αυτό!
Επίσης, λίγο το στόλισμα του σπιτιού, λίγο καμιά άδεια από την δουλειά, λίγο ένα πιο περιποιημένο μπάνιο ή καμιά ώρα ύπνο το μεσημέρι είναι μια διαφορετική ζωή. Προς τι όλη αυτή η ανάλυση;
 Τα πράγματα είναι απλά. Φτιάχνουμε μια δόση γλυκών για να πάρει μυρωδιά το σπίτι και για να μην μας λένε κάτι τύποι σαν τον Περικλή ,τεμπέλες και Μπαρμπασταθικές, αγοράζουμε μια μπούρδα για τον εαυτό μας για να τον καλοπιάσουμε και να μην πέσει σε κατάθλιψη με την θέα της βιτρίνας του Zolota για παράδειγμα,επίσης παίρνουμε μέρος σε όλες τις εκδηλώσεις που αφορούν στα παιδιά, σχολικά μπαζάρ, σχολικά πάρτυ, εκδηλώσεις σωματείων και έτσι ανταλλάσσοντας και μια δύο επισκέψεις σε βαφτιστήρια και συγγενείς έως γ΄ βαθμού έχουμε φτιάξει ένα σκηνικό με απ' όλα. Λαμβάνουμε υπόψιν τα γράμματα των παιδιών για τον Άγιο Βασίλη (ο μοναδικός άγιος που ξέρω να εμπιστεύομαι)και εκτελούμε με τα μυαλά μέσα στο κεφάλι. 
Θα σας δώσω τη συνταγή των Κρητικών μελομακάρονων που καρύδι δεν τα αγγίζει. Είναι πως να το πω...πιο Άγιοφανουριώτικα.
Η μαμά μου έχει καταντήσει νευρασθενική όλα αυτά τα χρόνια με το σιρόπιασμα αυτών των μελομακάρονων ,καθώς ο μπαμπάς μου περιμένει ότι δαγκώνοντάς τα θα χαθεί μέσα σε μια καλοσυγκερασμένη δόση σιροπιού. Μέγα ψέμα. Ουτοπία. Το μόνο καλοσυγκερασμένο είναι το κλειδοκύμβαλο. 
Θέλω να πω, πως είναι μπισκότα που απλά τα έχουν βαφτίσει μελομακάρονα.
Σε εμένα, που είμαι γνωστή για τις ιδιοτροπίες μου, αυτά τα μελομακάρονα μου αρέσουν. Μόνο αυτά.-
Θα σας δώσω τη συνταγή διότι η Ιωάννα περιμένει και η Νταίζη (σκυλί Ιωάννας) επίσης. Η θεία μου στη Σητεία σε μια διευκρινιστική ερώτηση μου είπε ότι τα έφτιαξε ήδη. Σπασικλάκι η θεία. Δεν πειράζει και εγώ όταν ωριμάσω 10 Δεκεμβρίου θα τα έχω έτοιμα. Δεν χρειάζεστε χαρτί και μολύβι. Κλικάρετε στο Εnough να ανεβαίνει η ακροαματικότητα ή σώστε τη σελίδα στην οθόνη αφής του τηλεφώνου σας. Γίνεται αυτό Μήτσο;

HONEYPASTA 

3 ποτήρια λάδι (κρητική συνταγή τσιγκουνιές δεν κάνει στο λάδι)
1 ποτήρι ζάχαρη
1/2 ποτήρι πορτοκάλι
1/2 ποτήρι τσίπουρο 
ξύσμα πορτοκαλιού
1 φακελάκι baking powder
1 κουταλάκι του γλυκού σόδα
1 κουταλάκι του γλυκού κανέλα
λιγουλάκι γαρύφαλλο
1 κουταλάκι του γλυκού μοσχοκάρυδο
αλεύρι (WD - 40) για όλες τις χρήσεις όσο σηκώσει.

ΓΙΑ ΤΟ ΣΙΡΟΠΙ

1 ποτήρι μέλι
1 ποτήρι ζάχαρη
2 ποτήρια νερό
ξύλο κανέλας - φλούδα πορτοκαλιού-2,3 μοσχοκάρφια

ΣΗΣΑΜΙ-ΖΑΧΑΡΗ-ΚΑΝΕΛΑ (ΓΙΑ ΠΑΣΠΑΛΙΣΜΑ)

1/2 κιλό (το καθαρίζετε)
σε τηγάνι το καβουρντίζετε ανακατεύοντας για να μην αρπάξει
στο multi μαζί με μια χούφτα ζάχαρη και λίγο κανέλα το χορεύετε.

*Αν δεν φτάσει το σιρόπι φτιάχνετε κι άλλο. 
Τι να πω πια με αυτό το σιρόπι. Σήριαλ έγινε!



ΕΞΥΠΝΟ BACK UP

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΑ




Φιλιά πολλά προς το παρόν!





















Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015

17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2015 (ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ-HISLOP)

Ο κύριος Κώστας -ο δάσκαλος - είχε μια ιδέα! Το αυριανό μάθημα της γλώσσας δεν θα γίνει από το βιβλίο. Από εκεί που γράφαμε δηλαδή μια αντιγραφούλα και διαβάζαμε ένα νορμάλ κείμενο, σήμερα έπρεπε να διαβάσουμε Τάσο Λειβαδίτη.  
Η πρόσφατη ανάγνωση του βιβλίου "Ο Γυρισμός" της Victoria Hislop συνέπεσε με τους στίχους του Λειβαδίτη:
Κι' όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελιού σου με το δάχτυλο

   απ' τ' άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.

17 Νοέμβρη σήμερα και κάπου οι δύο ιστορίες  η Ισπανική με την Ελληνική συναντιούνται στην λέξη, δικτατορία. Μια λέξη που πάει μαζί με αυτή του εμφύλιου πολέμου όπως και με άλλες όπως,στρατιωτικό πραξικόπημα,εξορία,φυλακή,εκτελεστικό απόσπασμα, ανώνυμοι μαζικοί τάφοι,αυτοκτονίες,φακέλωμα,συμπαιγνία ιερέων - Εκκλησίας να ταχθεί στο πλευρό του στρατού, ενημέρωση-τέχνες-πολιτισμός-εκπαίδευση  = καληνύχτα.

Το θέμα με τον Λειβαδίτη είναι πως δυστυχώς όλοι λεγόμαστε άνθρωποι.Ακόμα και αυτοί που η δικαιοσύνη έχει κρίνει ως εγκληματίες πολέμου.Ή αυτών που οι νόμοι ιστορικής μνήμης καταδικάζουν τα σύμβολα των φασιστικών καθεστώτων τους ή διατάσσουν την απομάκρυνση μνημείων που τους τιμούν.
Οι περισσότεροι με αυτό το ποίημα μεγαλώσαμε, αλλά κάπου στον δρόμο μας κέρδισε η ξεκούραση , το ηλιοβασίλεμα, η μάνα μας, ο αγαπημένος μας και πλέον το μόνο που δεν ξεχνάμε να διαφυλάξουμε είναι ο ευατός μας και τα οπίσθιά μας.
Η φυσαρμόνικα του Λειβαδίτη και η Seguiriya που χορεύει η μπαϊλαόρα υπό την μουσική και το τραγούδι του τοκαόρ είναι η άνοιξη που θα πρέπει να ανθίζει μέσα μας και που θα μας σπρώχνει από τους καναπέδες και τα σπιτικά κατώφλια.

Hasta luego και... "πρόσεχε:μη ξεχαστείς ούτε στιγμή"

..........................................................................................


Τάσος Λειβαδίτης, «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος»
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ' τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες — μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζεις την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω απ' τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν' αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη
ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ' απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου
θ' απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν' ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς έν' άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμμένος πάνω απ' το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
να την ακούς να σου λέει τα όνειρά της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ' αποχαιρετήσεις όλ' αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου, για όλα τ' άστρα, για όλες τις λάμπες και για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,
τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ' το τετραγωνικό μέτρο του κελλιού σου
θα συνεχίζεις τον δρόμο σου πάνω στη γη.
Κι' όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελλιού σου με το δάχτυλο
απ' τ' άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν' ασπρίζουν τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
Αφού όλο και νέοι αγώνες θ' αρχίζουνε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό γράμμα στη μάνα σου
θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ' αρχικά του ονόματός σου και μια λέξη: Ειρήνη
σα να 'γραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ' ολάκαιρο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ' την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν' ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
[πηγή: Τάσος Λειβαδίτης, Ποίηση, Κέδρος, Αθήναι 1979, σ. 18-20]

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015

HAZY SHADE OF WINTER - "CUT"

HAZY SHADE OF WINTER





"Σχεδόν, χειμώνας.

Πίσω μια ώρα.

Reverse,για μια δεύτερη ευκαιρία.

Δεν ξέρω τι έκανες πριν που δεν θες να ξανακάνεις,
όμως , 
αρκετά με το χουζούρι στο μπαλκόνι,
μισοτελειωμένη να κοιμάσαι στην καρέκλα του σκηνοθέτη!
Cut!"



 (Enough 2011)







Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2015

...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟ!

ΓΙΑ ΣΕΝΑ


Αποτέλεσμα εικόνας για καρβελας βισση


Το δίδυμο ξαναχτύπησε.

Έχουν παιδιά, εγγόνια, αλλά μυαλό δεν βάζουν...

Τον προηγούμενο αιώνα με τον Νίκο Καρβέλα περνούσαμε όμορφα.
Δεν ήταν μόνο ο στίχος που ήταν φαιδρός, ήταν και η μουσική που έγραφε που είχε ρυθμό, είχε rock n roll, είχε έρωτα, είχε ένα καρβελικό ενδιαφέρον-μούρλα, το οποίο μετέφερε στους ακροατές. Έλεγες βρε τον μπαγάσα τον Καρβέλα...


Κατά την περσινή σεζόν παρακολούθησα την όπερα "Οι καμπάνες του Edelweiss" με πρωταγωνίστρια την Άννα Βίσση που με μεγάλη αξιοπρέπεια φωνητική πήγε τα γραπτά του Καρβέλα ένα σκαλοπάτι επάνω. Η Τάνια Τρύπη 100 σκαλοπάτια επάνω.



Όμως αυτό δεν το χρειαζόμαστε αγαπημένε Καρβέλα των νιάτων μας.

Έχει άγχος! Είναι έτοιμο να εκραγεί! Θα τρακάρει! Ήδη έχω ταχυπαλμία!


Μια ατελείωτα μονότονη πιανιστική συνοδεία δια χειρών Νίκου ,που μοιάζει με άσκηση Czerny(The art of Finger Dexterity)ή Moszkowsky(15 Virtuosic Etudes) κυνηγάει πέρα από τον μετρονόμο, τη φωνή της Βίσση που με τη σειρά της την κυνηγάνε αυτοί οι στίχοι περί καμένου μυαλού, ανάξιου προσώπου, εύρεση τρόπου μελλοντικού θανάτου ενάντια στις πιθανότητες, δαίμονες , πέσιμο στο κενό, βόλτα γύρω από το μηδέν, ξεστόμισμα κακιών, σχεδιασμό με φίλους πατέντας για εκδίκηση και εν τέλει βούλιαγμα στη θάλασσα με τάσεις αυτολύπησης...

Το "Για σένα θα πεθάνω" μου φαίνεται πιο καλό!
Και επειδή το νόημα είναι ίδιο, κρατάω το "Για σένα θα πεθάνω".


Ας της πει κάποιος ότι χαραμίζει τσάμπα μια φωνή που δεν είναι σαν της Αρλέτας, αλλά δεν την λες και "χαμήλωσέ το".

Κρίμα Άννα τόσα χρόνια!!!
Οκ έρωτας. Καψούρα! Και ποιος δεν έχει καψουρευτεί λάθος άνθρωπο; Ποιός;;;
Αλλά πάρτε σύνταξη.
Και οι δύο ,αν είσαστε καλλιτεχνικό πακέτο.
Ή γυρίστε το στην όπερα που κάπως τσουλάει βρε αγάπες μου!






Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015

STRETCHING ΤΙΜΕ

Τα φώτα χρωματίζουν το νερό της πισίνας.
Η ώρα του stretching έφτασε ύστερα από ένα δυνατό πρόγραμμα aqua aerobic.
Το κομμάτι που ακούγεται από τα ηχεία της πισίνας; 
Χιλιοπαιγμένο για μήνες, με ασύμβατους στίχους για ένα τόσο εμπορικό κομμάτι.Καθόλου πιασάρικοι στίχοι.
...There΄s no sweeter innocence, than our gentle sin...
Εσείς έχετε βρει τον σεξουαλικό προσανατολισμό σας;
Η αγορά είναι μεγάλη...
Προσοχή, όμως στην εκκλησία. Είναι λίγο περίεργη σε αυτά τα θέματα!
Και γω είμαι, αλλά δεν προσηλυτίζω! Ευτυχώς!









Έξω σκοτάδι και μια φύση που ησυχάζει! Η πισίνα στους πρόποδες του βουνού!
Η αίσθηση του σώματος μετά το πρόγραμμα,όπως όταν έχεις αφεθεί στα χέρια ενός επαγγελματία μασέρ...

Λυμένοι όλοι οι μύες τόσο γλυκά και τόσο απροβλημάτιστα μέσα στο νερό χωρίς ίχνος ιδρώτα. Μόνο το πρόσωπο μαρτυράει την ύπαρξη των ασκήσεων. Ίσα που γυαλίζει! 
Γυαλίζει και γελάει! Tα κατάφερε. Η κούραση της ρουτίνας πήγε στον πάτο.

Το κομμάτι παίζει τσίτα την ώρα λοιπόν που οι παλμοί αρχίζουν να επιβραδύνουν.
Είναι πολύ δυνατή η μετάβαση από το κουπλέ στο ρεφρέν που το stretching παίρνει τη θέση που του αναλογεί, χωρίς κανείς να βιάζεται να τερματίσει αν δεν ακούσει και το τελευταίο "Αμήν" από το στόμα του Ιρλανδού Hozier.

Μια τελευταία γύρα πάνω κάτω στο υδάτινο παραλληλόγραμμο είναι η καληνύχτα σε μια μέρα που ξεκινάει νύχτα και τελειώνει νύχτα.


ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕ ΤΖΑΚΟΥΖΙ;;;;;;;;

Όνειρα γλυκά!










Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2015

HAPPY BIRTHDAY MITSO - ΤΑ ΚΑΓΚΕΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ STRING DEMONS


ΚΑΓΚΕΛΙΑ (ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ)


Άιντε σαν χορεύουν τα καγκέλια κοριτσάκια με τα γέλια!

Ωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπω....
Τι καημός...
Ωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπω....
Θα τρελαθώ!

Άιντε χόρεψε το καγκελάκι όμορφο μου κοριτσάκι!

Ωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπω....
Τι καημός...
Ωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπω....
Θα τρελαθώ!

Άιντε παίξε μας το καγκελάκι... 

Ωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπω....
Τι καημός...
Ωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπω....

Θα τρελαθώ!




25/09

Μητσογενέθλια σήμερα!

O άνθρωπος που κρύβεται πίσω από τη διάσημη και εμπορική ετικέτα του Enough "τα άπαντα του Μήτσου", καλωσορίζει σήμερα την νέα χρονιά!
Σε αυτό το σημείο αν δεν ήταν κείμενο και ήταν μια εικόνα πρωτοχρονιάς και μεγάλης φιέστας,θα μπορούσαμε να βάλλουμε βεγγαλικά, χειροκροτήματα και φυσικά ουρλιαχτά από τους θαυμαστές του Μήτσου! Ένα κοινό που αποθεώνει τον σούπερ ήρωα, τον σηκώνει ψηλά, του σκίζει τα ρούχα και γενικά προσπαθεί σε νορμάλ πλαίσια δηλαδή να μην συλληφθεί ή ποδοπατηθεί να εκφράσει το παραλήρημα και την χαρά του!

Ο Μήτσος ,λοιπόν, έκανε το σφάλμα να απαξιώσει το Εnough επειδή δεν γνωρίζει ένα από τα αγαπημένα του παραδοσιακά άσματα, που ονομάζεται "ΚΑΓΚΕΛΙΑ".

Το Enough, εμφανώς ντροπιασμένο έκανε ρεπορτάζ και είναι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει στον Μήτσο μια πιο αξιοπρεπή και Κολωνακιώτικη, σικ εκτέλεση του παραδοσιακού τραγουδιού, που κατά τη γνώμη του διώχνει το φαιδρό στυλ και το echo της εκτέλεσης της κυρίας Γωγώς ή Γωγούς Τσαμπά που το έχει λανσάρει και το έχει μεταλαμπαδεύσει στην νέα γενιά και στην νέα Εθνική Οδό. 


Δύο νέα παιδιά, οι String Demons, ο βιολοντσελίστας Κωνσταντίνος Μπουντούνης και η βιολονίστρια Λυδία Μπουντούνη έχουν ασχοληθεί με όλα τα στυλ της μουσικής, αφού το ρεπερτόριό τους, εκτός από δικά τους έργα (Ποντιακό Καζίνο, Πειρατικό, Βίος και Αλητεία ενός Πολιτικού, Ο Αθάνατος κ.ά.), περιλαμβάνει δικές τους διασκευές που ξεκινούν από τον Bach, τον Vivaldi, τον Χατζιδάκι και φτάνουν στους Iron Maiden, στους Queen, στον Βαμβακάρη, στον Τσιτσάνη.
Μας αρέσει να κάνουμε την κλασική μουσική πιο "λαϊκή" και τη λαϊκή μουσική πιο "κλασική"» δήλωσαν στον δημοσιογράφο Σκίντσα Γ. στο "Βήμα".

Στην Ηλιούπολη , στον Ρυθμό Stage ,στις 26/09 και ώρα 22:00, είναι έτοιμοι να παρουσιάσουν το «Συμφωνικό Πανηγύρι» τους, ενώ παράλληλα δουλεύουν το δεύτερο άλμπουμ τους και ετοιμάζονται να πάρουν μέρος στη συναυλία «200 κιθαριστές παίζουν Χατζιδάκι» στις 24 Οκτωβρίου, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Το Enough, μέσω των Έγχορδων Δαιμόνων, στον αντίποδα του "Να ζήσεις Μητσάκο και χρόνια πολλά..." χαρίζει στον σουπερ ήρωα τα "Καγκέλια"!


39 Μήτσο 
Τι καημός....
Ωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπω....

Άιντε σβήσε το κεράκι!
Ωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπωπω....

















Κυριακή 30 Αυγούστου 2015

THE LAST "GRAPEFRUIT MOON" (29/08/2015)




ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΛΕΙΠΕΙ ΜΙΑ ΚΟΡΗ ΜΕΣΑ
ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ!





ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ.




ΠΑΡΕ ΙΔΕΕΣ ΚΥΡΙΕ ΛΑΛΑΟΥΝΗ
 ΚΑΙ ΚΥΡΙΕ ΖΟΛΩΤΑ!
















ΒΡΑΔΙΑ ΤΑΝΓΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ
ΣΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ, ΣΤΗΝ 
ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ 
ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΕ 
ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ.



















Tom Waits - Grapefruit Moon


Grapefruit moon, one star shining
Shining down on me
Heard that tune, and now I'm pining
Honey, can't you see?

'Cause every time I hear that melody
Well, something breaks inside
And the grapefruit moon, one star shining
Can't turn back the tide

Never had no destination
Could not get across
You became my inspiration
Oh but what a cost

'Cause every time I hear that melody
Well, something breaks inside
And the grapefruit moon, one star shining
Is more than I can hide

Now I'm smoking cigarettes
And I strive for purity
And I slip just like the stars
Into obscurity

'Cause every time I hear that melody
Puts me up a tree
And the grapefruit moon, one star shining
Is all that I can see