Είναι κάποια γεγονότα που έρχονται σαν το τελευταίο κομμάτι από ένα παζλ για να ολοκληρώσουν την εικόνα σε μια ανάμνηση!
Κράτησε με: ένα τραγούδι που εμμονικά άκουγα όταν στο τέλος του σχολείου έπρεπε να αποχωριστώ διάφορα πάρα πολύ αγαπημένα μου πράγματα και συναισθήματα.
Ο Γιάννης Σαββιδάκης γεννήθηκε στην γειτονιά μου, απέναντι από το σπίτι μου.
Επίσης κατάγεται από την αγαπημένη μου Σητεία.
Αυτή ήταν η πρώτη μου "συνάντηση" με την Αναστασία Μουτσάτσου.
Ο χρόνος λοιπόν πολλές φορές μας ανταμείβει!
Αυτό συνέβη σήμερα μια όμορφη και ηλιόλουστη μέρα που στην δουλειά γνώρισα και την Αναστασία.
Πρόκειται για μια συναυλία που θα δώσουμε και στην οποία η Αναστασία Μουτσάτσου θα τραγουδήσει 3 τραγούδια.
Η εικόνα της μου έφερε στο μυαλό το νησί, τη γειτονιά που μεγάλωσα και τα σχολικά μου χρόνια.
Σας αφιερώνω αυτό το τραγούδι του Γιάννη και της Αναστασίας τώρα που την απόλυτη λιακάδα έχει διαδεχτεί η βροχή και τη ξέγνοιαστη νιότη, η ωριμότητα!
Είναι κάποιες σχέσεις που είναι τόσο διαχρονικές όσο ένα πασίγνωστο παιδικό παραμύθι π.χ. της χιονάτης που έφαγε το μήλο της κακιάς μητριάς, αλλά ευτυχώς την βρήκαν οι νάνοι και ο πρίγκιπας.
Γι αυτό και η μουσική ακολουθεί το μοτίβο από ένα παιδικό κουρδιστό καρουζέλ ή ένα λούτρινο μόμπιλε που κρέμεται από την κούνια ενός μωρού.
Είναι δροσερές σχέσεις αγάπης, φιλίας που αφήνουν να χάνονται σε γκρίζους ουρανούς των κακών μητριών και των δηλητηριασμένων μήλων σε μέρη που "η αγάπη δεν ζει" και οι δρόμοι γεμίζουν σκιές και μυστικά!
Τότε είναι που ο ένας από τους δυο μένει πίσω, τελειώνουν οι βόλτες και η καρδιά σιγά σιγά κλείνει...και δεν ανοίγει.
"Ας χαθείς, ας χαθείς μέσα στον γκρίζο σου ουρανό,
στο μεγάλο σου μυστικό
εγώ δε θα κοιτάξω πίσω"
Μήπως λοιπόν "φτάνει ό,τι χάθηκε φτάνει;"
Γιατί τότε οι νύχτες γίνονται πάλι όμορφες, χωρίς εφιάλτες, με τη χιονάτη, τους νάνους και τον πρίγκιπα παρέα να ξημερώνει το επόμενο πρωινό.
Μια βόλτα για να συναντήσουμε την Αριάδνη, για να πιούμε καφέ, για να δούμε κόσμο, για να χαιρετήσουμε την προσπάθεια του συλλόγου ατόμων με σκλήρυνση κατά πλάκας, που γιόρτασε φέτος νωρίτερα την ημέρα της ΜS (27/5/2015),για να γεμίσουμε εικόνες για την εβδομάδα που τρέχει ήδη, για να βάλουμε τον ήλιο για ύπνο.
Το συγκρότημα Radio Mix επί σκηνής κράτησε συντροφιά στον κόσμο που περπατούσε πλάι στη θάλασσα και θαύμαζε τον ήλιο και τον αγκυροβολημένο πλούτο.
Ένας καφές και σχέδια για το καλοκαίρι δίπλα στη θάλασσα και δίπλα σε μια άκομψη "πραγματικότητα" που ξεκινάει με τη βοήθεια ενός βοηθητικού πι και πάντα με βάζει να αυξάνω τις επιθυμίες στη λίστα του μέλλοντος.
Κρήτη ή κάτι άλλο γι αυτό το καλοκαίρι;
Ο ήλιος έσβησε γλυκά και για τα χρώματα που μου χάρισε θα του αφιερώσω ένα κείμενο του Σταύρου Απέργη από το βιβλίο του "Fax". Ένα φαξ λοιπόν προς τον ήλιο!
"Θα μου χαρίσεις απόψε ένα χορό;
Ένα τανγκό στην πίστα τ΄ουρανού θα μου χαρίσεις;
Με το φεγγάρι να κρατάει αργεντίνικο δοξάρι και με τ΄αστέρια
ν΄αγκαλιάζονται σφιχτά...
Θα μου χαρίσεις απόψε ένα χορό;
Σκέψου ένα βαλς στα δυο χιλιάδες μέτρα και κάπου εκεί τον Στράους
με μπαγκέτα...
Θα μου χαρίσεις απόψε ένα χορό;
Σε περιμένω -εδώ δίπλα είμαι, στην ακτή με τα βραχάκια.."
Όνειρα γλυκά για απόψε που μακάρι να μπορούμε και να τα ζούμε ή τουλάχιστον να αργούμε να ξυπνήσουμε!
The thrill is gone It's gone away for good The thrill is gone baby It's gone away for good Someday I know I'll be open armed baby Just like I know a good man should
You know I'm free, free now baby The thrill is gone The thrill is gone away The thrill is gone baby The thrill is gone away You know you done me wrong baby And you'll be sorry someday
The thrill is gone It's gone away from me The thrill is gone baby The thrill is gone away from me Although, I'll still live on But so lonely I'll be I'm free from your spell Oh I'm free, free, free now I'm free from your spell And now that it's all over All I can do is wish you well
Ο B.B. King πέθανε στον ύπνο του γαλήνια στο σπίτι του στο Λας Βέγκας, μετέδωσε το Associated Press. Ήταν 89 χρονών.
Ο βασιλιάς των blues έφερε νέους οπαδούς σε αυτό το είδος μουσικής και επηρέασε μια ολόκληρη γενιά μουσικών.
Με σήμα κατατεθέν τη Lucille, μια «ειδικής κατασκευής» κιθάρα Gibson, που ξεκίνησε να χρησιμοποιεί τη δεκαετία του 1950, ο θρύλος B.B. King -πραγματικό όνομα Riley B. King- ο διάσημος αμερικανός κιθαρίστας των μπλουζ και τραγουδοποιός, είχε άδεια πιλότου, ήταν γνωστός τζογαδόρος και χορτοφάγος, δεν έπινε αλκοόλ ούτε κάπνιζε.
Ήταν γνωστός ήδη από τη δεκαετία του '50, οπότε και έγινε ένα από τα πιο σημαντικά ονόματα της R&B μουσικής, με τραγούδια όπως τα You Know I Love You, Woke Up This Morning, Please Love Me, When My Heart Beats like a Hammer, Whole Lotta Love, You Upset Me Baby, Every Day I Have the Blues, "Sneakin' Around, Ten Long Years, Bad Luck, Sweet Little Angel, On My Word of Honor, και Please Accept My Love.
Η πρώτη του επιτυχία, πέρα από την καθαρή μπλουζ μουσική, ήρθε με το The Thrill Is Gone το οποίο ήταν επανεκτέλεση, με πρώτο ερμηνευτή τον Roy Hawkins. Το τραγούδι έγινε επιτυχία στα τσαρτς της R&B αλλά και τις ποπ, κάτι πρωτόγνωρο για έναν R&B καλλιτέχνη.
Τα βλέμματα όλων κέρδισε όταν έκανε το άνοιγμα στις συναυλίες της περιοδείας των Rolling Stones το 1969.
Η επιτυχία του King συνεχίστηκε τη δεκαετία του '70 με τραγούδια όπως τα To Know You Is to Love You και I Like to Live the Love.
Από το 1951 έως και το 1985 εμφανίστηκε στον πίνακα των charts του Billboard για την R&B 74 φορές.
Σε ηλικία των 80 ετών, στις 29 Μαρτίου 2006, ο B. B. King έπαιξε στο Hallam Arena του Σέφιλντ. Ήταν η πρώτη ημέρα της αποχαιρετιστήριας περιοδείας του καλλιτέχνη για τη Βρετανία και την Ευρώπη. Σε αυτή τη συναυλία συνεργάστηκε με τον Gary Moore, με τον οποίο ο King είχε και παλαιότερα συνεργαστεί για το τραγούδι Since I Met You Baby. Η περιοδεία ολοκληρώθηκε στις 4 Απριλίου 2006 στο Wembley Arena.
Τον Ιούλιο του ίδιου έτους επέστρεψε στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στην Ελβετία, όπου και έδωσε δύο συναυλίες, στις 2 και στις 3 του μήνα, κατά τη σαρακοστή επέτειο του διάσημου Montreux Jazz Festival.
Ο «Βασιλιάς» είχε τιμηθεί με...
Το National Medal of Arts το 1990.
Τιμητικό Ph.D από το πανεπιστήμιο του Μισισίπι και η Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Μουσικής του απένειμε το Polar Music Prize
Στις 15 Δεκεμβρίου 2006 ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους του απένειμε το Presidential Medal of Freedom.
Βραβείο Grammy για τη συνολική του προσφορά (Lifetime Achievement Award) το 1987 -είχε κερδίσει και πολλά άλλα βραβεία Γκράμι.
Βρήκα το Θεό μια νύχτα δίπλα στο ποτό και με δάκρυα στα μάτια του 'πα "το" και "το".. Του 'πα ότι με σκοτώνει που δεν μ' αγαπάς και πως τα αισθήματα μου τσάμπα τα σκορπάς.. Άναψε ο Θεός τσιγάρο, άναψα κι εγώ και πριν ξημερώσει λιώμα γίναμε κι οι δυο κι όταν είπα θα πεθάνω μου 'πε "προς Θεού", την αγάπη που 'χεις χάσει θα την βρεις αλλού..
Αυτά μου είπε ο Θεός αυτά κι εγώ σου λέω γιατί το παίζεις μια ζωή τραβάτε με κι ας κλαίω. Αυτά μου είπε ο Θεός μπροστά μας θα τα βρούμε, γιατί δεν κάνουμε μαζί και χώρια δεν μπορούμε..
Βρήκα το Θεό μια νύχτα που 'χε ζαλιστεί και σ' ένα καφάσι μπύρα είχε ξεχαστεί. Του 'πα πως χωρίς εσένα δεν μπορώ να ζω και πως ό,τι κι αν μου κάνεις σου το συγχωρώ. Άναψε ο Θεός τσιγάρο, άναψα κι εγώ και πριν ξημερώσει λιώμα γίναμε κι οι δυο κι όταν είπα θα πεθάνω μου 'πε "προς Θεού", την αγάπη που 'χεις χάσει θα την βρεις αλλού..
..............................................................................................................................
Ο Θεός πανταχού παρών, τελικά!
Συναντάει όλο τον κόσμο και τον παρηγορεί. Νύχτα και μέρα!
Πίνει και μάλιστα δίπλα σε καφάσια, ανάβει τσιγάρο, γίνεται λιώμα,αυτοσαρκάζεται, αλλά μετά ισορροπεί και μπορεί να συμβουλεύει και να νουθετεί, ακόμα και σε θέματα καψούρας! Τι μπορεί να κρύβει τελοσπάντων μια παράκληση στον Κύριο...μια γυναικεία προσευχή...
Αυτό το τραγουδάκι έκρυβε το mail box, σταλμένο από τον όντως SOK FM!
Άλλα χρόνια, αυτά της Αντιγόνης και του Οιδίποδα, αλλά και πιο μετά του Καζαντζάκη,του Λασκαράτου, του Ροϊδη αυτά τα λόγια θα ήταν κόκκινο πανί. ΄
Όμως η τέχνη δεν θα πρέπει να φιμώνεται. Λέμε όχι στο Index librorum Prohibitorum! Και όχι στο Index Cantorum Prohibitorum!
Καλή επιτυχία λοιπόν στην Πάολα και ελπίζω ο θεός να το διασκεδάσει όσο και εγώ μεσημεριάτικα!
Φιλιά! Υ.Γ: Παολίτσα μου γλυκιά,τέτοια διαφήμιση και κριτική ούτε στα πιο τρελά σου όνειρα!
Καλημέρα και αφού ξεμπλέξουμε τις βλεφαρίδες ξεκινάμε 06:45 ένα πορτοκάλι χυμό με 4 κ.σ. κουάκερ και 4 κ.σ. μούσλι και 1 κ.γ λιναρόσπορο. Μια πολυβιταμίνη 10:00 ένα ξινόμηλο 11:00 ένα ποτήρι τσάι πράσινο 12:00-13:00 ένα γιαούρτι 0% ή 2%
Μεσημεριανό 150 γρ. πρωτεΐνη
ψάρι : σολωμός,παγκάσιους,μπακαλιάρο, πέρκα
κοτόπουλο ή γαλοπούλα στήθος χωρίς πέτσα.
μοσχάρι
και 150 γρ. υδατάνθρακα
πατάτες
γλυκοπατάτα
ρύζι μαύρο
18:30 ένα ξινόμηλο Βράδυ 150 γρ. πρωτεΐνη και ένα μπολ πράσινη σαλάτα Πριν κλείσουν τα μάτια 10 αμύγδαλα ......................................................................... Έξτρα Οδηγίες Αλάτι: υποκατάστατο από το φαρμακείο Ζάχαρη: αποκτάτε μακρινή συγγένεια Νερό : φουλ Σε φάση υπογλυκαιμίας 1 κ.γ μέλι ή ένα κομματάκι μαύρη σοκολάτα ή παπάγια χωρίς ζάχαρη αλλά όχι κάθε τρεις και λίγο. Όλα τα μαγειρεύουμε είτε ψητά είτε στον ατμό και με ελάχιστο λάδι. Κάνουμε οτιδήποτε από κινησιολογία αλλά οτιδήποτε, αρκεί να είναι ποιοτικό!!! Αν αλητέψουμε ή φιδιάσουμε σε καφετέρια πίνουμε καφέ σκέτο ή τόνικ ή σόδα.
Πρόκειται για μια δίαιτα που θα κάνει το μπαμ, που υπόσχεται πολλά και που το αποτέλεσμα της κρύβεται στο παντελόνι! Ευχαριστώ Άγγελε! Καλή μας επιτυχία!!!
Με μια απογευματινή υπηρεσία στη δουλειά ανοίγονται ορίζοντες σε ένα πρόγραμμα που συνηθίζει να μπουκώνει μεσοβδόμαδα από εικόνες και συναισθήματα.
Όταν δουλεύω απόγευμα πάντα ασχολούμαι με το σπίτι και τα παιδιά και όχι με τον ευατό μου. Εκείνον μπορώ ως δικαιολογία και λίγο γκρίνια να τον φροντίζω στα breaks της ημέρας. Είναι μια λύση όταν κουράζομαι. Αφήστε με να βάψω νύχια, λέω στα παιδιά μου. Ή τώρα τσατάρω στο viber! Όλα γίνονται!
Σήμερα όμως είχα υποσχεθεί να αλείψω μαρμελάδες και να τους ετοιμάσω το πρωινό και να πάμε μαζί στο σχολείο και να χτενιστούμε και να φορέσουμε σωστά τις κάλτσες και γενικά να μη μας ξεφύγει τίποτα. Όλοι έχουμε δικαίωμα σε ένα καθαρό περιβάλλον όταν επιστρέφουμε σπίτι μας από μια γεμάτη μέρα. Αυτό είναι κάτι που θυμάμαι μπαίνοντας στο δικό μου σπίτι που ηρεμούσα με την ευταξία της μάνας μου και μύριζα τα απορρυπαντικά στον χώρο γι αυτό αντίστοιχα κάνω το ίδιο και στα δικά μου παιδιά. Θεωρώ πως σε όποια ηλικία και αν φτάσει ο άνθρωπος κάποιες μυρωδιές, εικόνες χώρων, τοπίων ή φαγητών τον ακολουθούν σε όλη του τη ζωή! Αισθητηριακές μνήμες! Έχω θέμα με τις αναμνήσεις πάσης φύσεως! Μια εικόνα, μια μυρωδιά, ένα τραγούδι, μια ατάκα...
Η θάλασσα είναι στο δρόμο μας για το σχολείο! Ασημένια μέχρι να βγει ο ήλιος και πολλά υποσχόμενη! Τα μαγαζιά και οι τράπεζες φρεσκοσφουγγαρισμένες στο άνοιγμα και με τους/τις υπαλλήλους φρέσκους και όμορφους, είναι μια λύση όπως και το χάζεμα στο super market. Ψωνίζεις και διεκπεραιώνεις με άλλον αέρα.
Ύστερα το φαγητό. Ο νεροχύτης με το γνωστό τέρας που πρέπει να σκοτωθεί.
Το σπίτι που πάντα μοιάζει τις καθημερινές που επιστρέφουμε με παρασκήνια επίδειξης μόδας!
Όταν όλα μπαίνουν σε τάξη τότε ξεκουράζεται και το μυαλό, που δουλεύει ακόμα και όταν απλώνω τα τελευταία χειμερινά ρούχα πριν οι ντουλάπες αδειάσουν και ξαναγεμίσουν με τα ευφάνταστα τσιτάτα των t shirts και τα χρωματιστά ρούχα του καλοκαιριού.
Το μισώ το καλοκαίρι γιατί δεν αντέχω τον ήλιο του. Όμως παραδέχομαι ότι περνάω τις πιο όμορφες στιγμές στο μπαλκόνι τις πρώτες πρωινές ώρες όπως και τις τελευταίες βραδινές με καφέ, παγωμένο τσάι, καλοκαιρινά φρούτα και παγωτάκια.
Κάπως έτσι θα πάω στη δουλειά το απόγευμα με την ευχάριστη κούραση που θα εκτονωθεί στην οδήγηση με τέρμα την μουσική, ίσως και με έναν ελιγμό με το αυτοκίνητο και θα σβήσει με ένα μοσχομυριστό ντους αργά το βράδυ.
