Mια φορά και έναν καιρό ένας πρίγκιπας (όχι γέρος όπως ο Κάρολος) αποφάσισε να οργανώσει ένα χορό. Όλα τα κορίτσια ήταν προσκεκλημένα διότι ο πρίγκιπας έψαχνε για νύφη.
Η Σταχτο-μπούτια δεν μπορούσε να πάει επειδή ήταν φτωχιά πλην τίμια και δεν είχε και φόρεμα για την περίσταση.
Τελευταία στιγμή όμως σκάει μύτη η νουνά σε μορφή Νεράϊδας και χώνει φόρεμα παπούτσια και άμαξα στην καημενούλα τη Σταχτο-μπούτια και έτσι τσάκα τσάκα την σουλουπώνει για να πάει στην Πριγκιπο-πανήγυρη.
Εκεί ρίχνει μια φούρλα με τον Πρίγκιπα και φυσικά αυτός μένει ξερός. Δυστυχώς πριν γίνουν οι συστάσεις,η μαγεία τελείωσε. 12 και 1''.
"Γαμώτο...γιατί το τσάμπα να μην κρατάει για πάντα" σκεφτόταν η Σταχτο-μπούτια έτσι όπως έφευγε μαλλιοκούβαρα από το παλάτι.
Το φόρεμα έγινε πιτζάμα, η άμαξα έγινε λαϊκή αγορά και όλα τα συναισθήματα και οι σκέψεις της βραδιάς άρχισαν να παίρνουν το δρόμο για τον κόσμο της νοσταλγίας.
Ο δε Πρίγκιπας την έννιωσε, την είδε, την μύρισε, αλλά αγνοούσε το όνομα και τη διεύθυνση. Καπνός η γκόμενα.
Σκέφτηκε,σκέφτηκε, ξανασκέφτηκε (αν και δεν το συνήθιζε να σκέφτεται) και αποφάσισε να κάνει έρευνα να βρει την Μπούτια.
Eyewitnesses? Μπα!Κανείς δεν αναγνώρισε την Μπούτια μέσα στην υψηλή ραπτική της Νουνάς.
Τι έκανε το αγόρι?
Prince Charming turned to Forensic Science.
Έπρεπε να εξετάσει όλα τα ίχνη που άφησε η Μπούτια στην αίθουσα χορού και ως γνωστόν γλίστρισε από το πόδι της ένα από τα παπούτσια της. Στο παραμύθι αυτό είναι ένα γυάλινο παπούτσι.
Ας μιλήσουμε κάπως σοβαρά για ταυτοποίηση διαφόρων πραγμάτων σαν να είμαστε εγκληματολόγοι.
Identification
Όταν βρεθεί κάτι στην σκηνή του εγκλήματος γεννάται το ερώτημα What is it?
Κάποιες φορές αυτό είναι εύκολο απλώς κοιτάζοντας το αντικείμενο και άλλοτε μπορεί να χρειαστούν χημικά ή βιολογικά τεστ για να καθοριστεί τι αντικείμενο είναι και αν το αντικείμενο είναι σχετικό. Αφού ταυτοποιηθεί μπορεί στην συνέχεια να κατηγοριοποιηθεί.(classification)
Για παράδειγμα ένα παπούτσι. What brand? What type? Men's shoe or Ladies' shoe? Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά κατηγορίας και αυτά αρχίζουν να περιορίζουν το αντικείμενο που εξετάζουμε.
Ιδανικά θέλουμε να εξατομικεύσουμε το αντικείμενο. (Individualisation)
'Ετσι ξεκινάμε από την κατηγοριοποίηση και καταλήγουμε σε ένα και μοναδικό αντικείμενο.
Αναγνωρίζουμε την μάρκα του παπουτσιού και μετά το περιορίζουμε στο παπούτσι ενός συγκεκριμένου ατόμου.
Αυτό δεν είναι πάντα εφικτό αλλά το παλεύουμε βρε αδερφέ...
Το γυαλί μπορεί να αναλυθεί πάρα πολύ καλά εγκληματολογικά. Πολλά πράγματα έχουν κωδικό αριθμό, κωδικό αναγνώρισης ή τη σφραγίδα του κατασκευαστή.
Με αυτά γίνεται δουλίτσα. Μπορούμε να πάμε στον κατασκευαστή,να βρούμε σε ποιον/α το έστειλε, σε ποιο μαγαζί, ποιοι πωλητές το έχουν και από το αρχείο τους να βρούμε ποιος το αγόρασε.
Η Νουνά όμως δεν αγόρασε γυάλινα παπούτσια. Νεράϊδα σε κατάστημα θα ήταν πολύ σουρεάλ, αλλόκοτο, εξωπραγματικό.
Ο Πρίγκιπας δεν έβγαζε άκρη.
Εμείς όμως θα μπορούσαμε να κάνουμε και φυσική ανάλυση στο γυαλί. Ένα από τα χαρακτηριστικά του είναι η πυκνότητα. Μετρώντας την πυκνότητα θα μπορούσαμε να βρούμε τί είδους γυαλί είναι και μετά ξανά να χτυπούσαμε πόρτες κατασκευαστών, εταιριών,πωλητών κτλ. Ή να πάρουμε δείγμα DNA από το εσωτερικό της γόβας.
Ο καημενούλης όμως ο Πρίγκιπας δεν κατέχει αυτές τις τεχνικές.
Σκέφτηκε λοιπόν να εφαρμόσει την μοναδική διαθέσιμη σε αυτόν τεχνική mass screening όλων των κατοίκων της πόλης.
Αρχικά εξαίρεσε τους άνδρες.
Κράτησε τις γυναίκες και φυσικά τις νέες γυναίκες.
Έστειλε λοιπόν τους αξιωματικούς του σε αυτήν την υψίστης σημασίας επιχείρηση να βρουν το πόδι στο οποίο ανήκει το γυάλινο γοβάκι.
Οι αξιωματικοί συνηθισμένοι να φέρνουν εις πέρας τέτοιες αποστολές οδήγησαν την νύφη στον γαμπρό.
Ο γάμος ξεκίνησε 12 και 1''. Aκριβώς εκείνη τη στιγμή δηλαδή που πατήθηκε το pause την πρώτη νύχτα της γνωριμίας. Το ζευγάρι μετά την κοπή της γαμήλιας τούρτας χόρεψε το τραγούδι που κατά παραγγελία του γαμπρού έγραψε ο αυλικός μουσικός Γιάννης Ζουγανέλης και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλούτσικα.
Καλή νύχτα!
