10:30 μ.μ Μ.Παρασκευή.
Ναός Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στην Ρόδο και ο Επιτάφιος σκάει μύτη.
Απόδοση τιμών γίνεται σήμερα αποκλειστικά και μόνο στον Επιτάφιο (όχι δηλαδή σε άλλου είδους επίσημα "προσώπατα" )από την μπάντα του Στρατού ,ενώ μπροστά έχει παραταχθεί το team εξαπτέρυγων, προσκόπων και η δημοτική φιλαρμονική της πόλης μέσα σε κόκκινο-μαύρο ντε πιες.
Πίσω ακολουθεί ο Κύριλλος ξέρετε ο εδώ Αρχηγός-Μητροπολίτης, τον οποίο περιμέναμε να ξεμπερδέψει με τα Εισόδια της Θεοτόκου(έτερον κατάστημα-θυγατρική του Ευαγγελισμού) γι αυτό και κόντεψε να γίνει after η βόλτα.
Ευτυχώς μας έκοψε και την αράξαμε στον "Κούκο" τρώγοντας "κουλουρiα" (τοπικό φαγάκι με ταλιατέλες και τηγανισμένο κρεμμύδι) παρέα με ημίγλυκο κόκκινο κρασί τύπου "Πλατόνι" και έτσι φτάσαμε ατάκα έξω από τον Ευαγγελισμό.
Η μπάντα του Στρατού αξιοπρεπέστατη με 2-3 τρομπέτες στα σόλα της funebre marcia του Verdi και ένα παίχτη στα βαρύτονα να παλεύει ανεβοκατεβαίνοντας τα αρπέζ που πλαισίωναν την μελωδία. Οι κρουστοί καθαροί στο πένθιμο τέμπο και το ταμπουράκι στραγάλι στον ρούλο του.
Ήταν μια περίεργη νύχτα με τους δικούς μου ανθρώπους στο πλάι της πομπής και όχι μέσα εγώ και έξω αυτοί. Ύστερα από κοντά 18 χρόνια κάνω Μ.Παρασκευή εκεί που γουστάρω και όχι στην εκάστοτε δουλειά.
Έχω μαζέψει αρκετό υλικό από αυτό το ταξίδι ,το οποίο πρέπει να συνοψίσω και να σας ξεφουρνίσω όταν γυρίσω και βάλω μπρος τα μεγάλα εργαλεία και όχι το μικρούλι κινητό το οποίο ομολογουμένως είναι πολύ φιλότιμο.
Ναός Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στην Ρόδο και ο Επιτάφιος σκάει μύτη.
Απόδοση τιμών γίνεται σήμερα αποκλειστικά και μόνο στον Επιτάφιο (όχι δηλαδή σε άλλου είδους επίσημα "προσώπατα" )από την μπάντα του Στρατού ,ενώ μπροστά έχει παραταχθεί το team εξαπτέρυγων, προσκόπων και η δημοτική φιλαρμονική της πόλης μέσα σε κόκκινο-μαύρο ντε πιες.
Πίσω ακολουθεί ο Κύριλλος ξέρετε ο εδώ Αρχηγός-Μητροπολίτης, τον οποίο περιμέναμε να ξεμπερδέψει με τα Εισόδια της Θεοτόκου(έτερον κατάστημα-θυγατρική του Ευαγγελισμού) γι αυτό και κόντεψε να γίνει after η βόλτα.
Ευτυχώς μας έκοψε και την αράξαμε στον "Κούκο" τρώγοντας "κουλουρiα" (τοπικό φαγάκι με ταλιατέλες και τηγανισμένο κρεμμύδι) παρέα με ημίγλυκο κόκκινο κρασί τύπου "Πλατόνι" και έτσι φτάσαμε ατάκα έξω από τον Ευαγγελισμό.
Η μπάντα του Στρατού αξιοπρεπέστατη με 2-3 τρομπέτες στα σόλα της funebre marcia του Verdi και ένα παίχτη στα βαρύτονα να παλεύει ανεβοκατεβαίνοντας τα αρπέζ που πλαισίωναν την μελωδία. Οι κρουστοί καθαροί στο πένθιμο τέμπο και το ταμπουράκι στραγάλι στον ρούλο του.
Ήταν μια περίεργη νύχτα με τους δικούς μου ανθρώπους στο πλάι της πομπής και όχι μέσα εγώ και έξω αυτοί. Ύστερα από κοντά 18 χρόνια κάνω Μ.Παρασκευή εκεί που γουστάρω και όχι στην εκάστοτε δουλειά.
Έχω μαζέψει αρκετό υλικό από αυτό το ταξίδι ,το οποίο πρέπει να συνοψίσω και να σας ξεφουρνίσω όταν γυρίσω και βάλω μπρος τα μεγάλα εργαλεία και όχι το μικρούλι κινητό το οποίο ομολογουμένως είναι πολύ φιλότιμο.
Σας αφήνω με τον ήχο του "ΑΙ ΓΕΝΕΑΙ ΠΑΣΑΙ Ή ΜΑΣΑΙ που λέει και ένας φίλος , σε ένα πολύ γλυκό εαρινό βράδυ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου