ΜΕΣΟΠΕΛΑΓΑ
Δεν είσαι έτοιμος ποτέ, ποτέ, ποτέ
Γι’ αυτό που σου συμβαίνει
Εσύ επιπλέεις στα ρηχά αργά, αργά
Κι ο άνεμος σε παίρνει
Σ’ ένα νησάκι φουσκωτό
Εκεί, εγώ, τα χέρια μου ένας δρόμος
Κι ούτε κατάλαβα το πώς
Το πώς γυρνά ανάποδα ο κόσμος όλος
Μεσοπέλαγα, ενώ γέλαγα
Με πέτυχε η αγάπη
Μεσοπέλαγα, ενώ γέλαγα
Και δε ζητούσα κάτι
Με σκόρπισε η αγάπη
Με σκόρπισε μακριά
Εγώ το είχα υποσχεθεί
Εκεί, κλειστή τη σκέψη μου να έχω
Κι ούτε που ζήτησα κουπιά
Ούτε πανιά
Στον άνεμο να τρέχω
Μα πάντα έρχονται αλλιώς, αλλιώς, αλλιώς
Τ’ αγγίγματα στο δέρμα
Και ανατρέπεται ο παλιός, ο σταθερός ο κόσμος
Μ’ ένα βλέμμα, ψέμα
Μεσοπέλαγα, ενώ γέλαγα
Με πέτυχε η αγάπη
Μεσοπέλαγα, ενώ γέλαγα
Και δε ζητούσα κάτι
Με σκόρπισε η αγάπη
Με σκόρπισε μακριά
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Ανδριάνα Μπάμπαλη
...........................................................................................
Μεσοπέλαγα, λοιπόν, για να συναντήσω την λεμονιά στην αυλή, το κάστρο, την παραλιακή βόλτα , τις γεύσεις των γλυκών ,την Ερμούπολη , τη Χιόνα, τη Ζάκρο,τον Κουρεμένο, τον Ξερόκαμπο ,την Ανδριάνα Μπάμπαλη, για να πραγματοποιήσω μια καινούργια ανάβαση στο Μοναστηράκι Ιεράπετρας που ξετρύπωσα χθες σε συναδελφικό μπλογκ με θέα τον κόλπο του Μεραμπέλλου, μια βραδινή επίσκεψη στο Αστεροσκοπείο του Σκίνακα και ό,τι άλλο...
Διότι επιπλέοντας στα ρηχά ξεκίνησα και φέτος, αλλά ο άνεμος θα με πάρει...
Ο νομός αυτός έχει τόσα πολλά ακόμα να δω που για χρόνια ακόμα θα ανατρέπεται ο παλιός κόσμος με ένα βλέμμα , μια βόλτα , μια ανάβαση, μια δροσερή πορτοκαλάδα ή μια σουρωτή βρε αδελφέ κάπου ψηλά στο "Καπηλειό" στη μέση ενός πευκοδάσους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου