Τσικνοπέμπτη σήμερα και το χωριό μου γιορτάζει.
Θυμάστε αυτό το αρχέγονο και παλιακό ένστικτο της επιβίωσης που βγάζει το ζώο που όλοι κρύβουμε μέσα μας;
Αυτό σας καλεί στη λεωφόρο της αμαρτίας - Βάρης στα γνωστά Βλάχικα για να πετάξετε τα μαχαιροπίρουνα και να παίξετε φυσαρμόνικα με τα νόστιμα παϊδάκια κάνοντας στην άκρη τα πολιτισμένα ρουτινιάρικα μενού στον ατμό στολισμένα κυρίως με πράσινα και άσπρα ξενέρωτα σαλατικά και βότανα.
Είναι η μέρα του κιτς που όλοι θα ρευτούμε και θα μυρίσουμε το νέφος του λίπους και της πρωτεϊνης πάνω από τα ακριβά σπίτια της ΒΒΒ(Βάρη-Βούλα-Βουλιαγμένη). Είναι η αυριανή μέρα που θα συζητιέται πόσα κρασιά ήπιε ο ένας και πόσο καλός ψήστης είναι ο άλλος. Αυτό είναι το χωριό μου και νιώθω δυστυχής που δεν έχω το σθένος να αμαρτήσω και να ξεσκιστώ στο κοκορέτσι του Γιάννη και στα παϊδάκια της "Βοσκοπούλας".
Όξω λοιπόν όσοι μπορείτε και γλείψτε δάχτυλα, βουτήξτε τις παπάρες σας στις λαδούμπες της Greek Salad, λερώστε το πουκάμισο,πασαλείψτε τα μουστάκια σας με τζατζίκι, αφήστε το μαρούλι κολλημένο ανάμεσα στα δόντια ανοιγοκλείνοντας τα ματάκια στην καλή σας απέναντι, στριφογυρίστε την ξεπασουλίστρα στα πίσω δόντια να φύγει η ίνα από το αρνάκι και αν δεν έχετε λεφτά, υπάρχει και η mastercard. Θα τους ψαρώσετε, μέρα κρέατος που είναι!
Η αλήθεια είναι ότι έχω τα κέφια μου αν και το Ραντεβού με τον Δήμο μου, θα το χαρακτήριζα ψιλό μπελά.
Εδώ και δυο εβδομάδες που έχω στα χέρια μου τις μαγνητικές ξέρω πως το τέρας που μου καίει τα τσιπάκια πολλαπλασιάζεται, αλλά αθόρυβα. Είναι γλυκούλι.
Ούτε ψύλλος στον κόρφο του Δήμου δεν θα ήθελα να είμαι σήμερα, όταν τις είδε και έπρεπε κάτι να πει, τη στιγμή που για αυτά τα πράγματα κανείς δεν ξέρει ακριβώς το πόθεν έσχες και φυσικά το που θα φτάσεις.
Η ουσία είναι ότι θα τα ξαναπούμε σύντομα με εξονυχιστικές εξετάσεις στα μάτια και τον Αύγουστο με πλήρες check up και όχι το απλό.
Γι αυτό λοιπόν (σε ελεύθερη μετάφραση) όπως μου έγραψε και ο φίλος μου ο Θάνος θα πρέπει να ευχαριστούμε για κάθε βήμα που κάνουμε χωρίς να πέφτουμε και όχι να σιχτιρίζουμε τη μια φορά που το βήμα ήταν λάθος και πέσαμε.
Βγείτε λοιπόν και μη κωλώνετε. Μη νομίζετε ότι εγώ δε θα τσικνίσω.
Το Σαββατοκύριακο έρχεται μια πολύ καλή μου φίλη και έχω σκοπό να βρομίσω κρεατίλα μέχρι το οστό.
ΥΓ: Αχ μη μου πετάξετε το ταγάρι διότι και μου αρέσει και είναι και αριστερό αξεσουάρ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου