ΚΡΥΜΜΕΝΟ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

Μου έχει συμβεί να επιλέξω προορισμό ταξιδιού διαβάζοντας ένα βιβλίο, βλέπε Καρδαμύλη Μεσσηνίας, από το "Ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα", αλλά να γυρίζω από ταξίδι και ψωνίζοντας τα σχολικά των παιδιών από το βιβλιοπωλείο του χωριού, να πέφτω πάνω στο παραπάνω βιβλίο μια αληθινής ιστορίας από την Κάσο δεν ξανάγινε.

Το βιβλίο διαβάζεται απνευστί. Όταν δε, έχεις γυρίσει από το νησί και μέσα από την αφήγηση συνειδητοποιείς, ότι αυτά τα μέρη τα είδες και τα περπάτησες ,τότε μπαίνεις πιο βαθιά στην ανάγνωση και εισπράτεις τις πληροφορίες έχοντας όλη την εικόνα.

Υπήρξαν μέρη που μου έκαναν εντύπωση, αλλά μέχρι εκεί. Αυτό το βιβλίο ήρθε για να ολοκληρώσει αυτό το μικρό ταξίδι,να λύσει τις απορίες μου,και αν και δεν το είχα για να μπει στα φαβορί, όλο και εδραιώνεται στην πρώτη θέση μαζί με τη Σύμη,τη Χάλκη και την Ανάφη.

Το βιβλίο μέσα από τον ήρωά του ξεκινά από την Κάσο, ταξιδεύει όπως και ο ίδιος στη Ρόδο, έχει συχνή αναφορά στη Σητεία, ανεβαίνει στην Αθήνα και στις Σπέτσες και καταλήγει στην αγαπημένη μου Παύλιανη, όπου και το τέλος του ήρωα.Το βιβλίο είναι η μυθιστορηματική βιογραφία του Μιχάλη Κουτλάκη από την Κάσο που, το 1943, συνελήφθη από Ιταλούς στρατιώτες και η οικογένεια του δεν τον ξαναείδε ποτέ. Όλο το νησί γνωρίζει τον λόγο της σύλληψής του,αλλά κανείς δεν μιλά. Ο χαμός του Μιχάλη Κουτλάκη, που ο πατέρας του υπήρξε ο δήμαρχος της Κάσου,θα παραμείνει από τότε το πιο καλά φυλαγμένο μυστικό της Κάσου.  

"Η ζωή φτιάχνει καλύτερες ιστορίες από τη φαντασία, είναι κάτι που το ξέρουν όλοι, γράφει στην κριτική του για το βιβλίο ο Κ.Γιαννακίδης. Όμως το πρόβλημα με τις ιστορίες της ζωής είναι τα σαφή όρια που έχουν. Η φαντασία σου επιτρέπει να πάρεις μία ιστορία και να την πας πέρα από το ουράνιο τόξο ή πιο μακριά και από το σκοτάδι. Η ζωή σε περιορίζει, όπως η γη με τη βαρύτητα. Που λέτε πιστεύω ότι αν η Σοφία Παπαϊωάννου ανέβαινε στο αερόστατο θα γύριζε πίσω με μία ωραία και καλογραμμένη ιστορία. Αλλά η Σοφία είναι μία καλή δημοσιογράφος. Και οι καλοί δημοσιογράφοι σέρνουν αλυσίδες στα πόδια, πατούν στη γη. Αν οι ιστορίες της φαντασίας πλέκονται από όνειρα, το ρεπορτάζ είναι φτιαγμένο από χώμα!

........................................................................................................................................................
(Εν καιρώ στις αναρτήσεις τις Κάσου θα προσθέσω πληροφορίες από το βιβλίο που αξίζει να συνοδεύουν τις φωτογραφίες.)