Μανιφέστο Grego

Παλαιωμένο Τσίπουρο,Αποστολάκη

Απαλή καραμελένια απόχρωση, σε ένα παλαιωμένο απόσταγμα υψηλού επιπέδου, με σύνθετο αρωματικό μπουκέτο, όπου τα φρέσκα αρώματα της πρώτης ύλης, όπως κίτρινα φρούτα και τριαντάφυλλα, πλαισιώνονται από νότες ωριμότητας. Έντονη αίσθηση βανίλιας, κακάο και αποξηραμένων φρούτων, με νύξεις μελιού κι εσπεριδοειδών, που γίνονται αισθητά τόσο στη μύτη όσο και στο στόμα. Μαλακό, σοκολατένιο τελείωμα κι ελαφριά γλύκα στην επίγευση.

Πηγαίνοντας το μυαλό στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο του 1848, αυτό που ονειρευόταν μια αταξική κοινωνία;..., το βρήκα πολύ οξύμωρο σχήμα αυτό το welcome τσιπουράκι, πάνω στα εφοπλιστικά τραπέζια.

Στη δεύτερη σελίδα του Μανιφέστου το μενού, με σολωμό και παντζάρι για πρώτο,μοσχαράκι φιλέτο με σάλτσα για κυρίως και για επιδόρπιο κρέμα, με σοκολάτα ταναρίβα με 33% κακάο να υποθέσω και καφέ ή τσάι.

Η αίθουσα που βλέπετε στρωμένη για χίλια άτομα περίπου, γέμισε χωρίς κενά, με άπαντες παρόντες.

Η εκδήλωση άρχισε με 15 λεπτά καθυστέρηση, αφού οι χαιρετούρες έπαιρναν και έδιναν. Εμείς στήσαμε νωρίς και προαυλιζόμασταν στο φουαγιέ της αίθουσας καθώς μέσα έκαναν μια προβίτσα ο πιανίστας με τους τραγουδιστές.

Στο φουαγιέ είχαν σερβιριστεί τουρσί, ελιά, τσιπς και κρασί.

Ο Μανώλης στην παρθενική του εμφάνιση στα ντραμς ,τα κατάφερε μια χαρά.

Μια φωτογραφία που μπόρεσα να ξεκλέψω από την πρόβα.

Μάκης και Νέαρχος με την νέα τους στολή, σε άλλη μια επίσημη παρθενική εμφάνιση. Καλορίζικοι λοιπόν παιδιά !

Μας βράβευσαν, οέο !

Και κάπου εδώ θα κλείσουμε την περιγραφή αυτής της βραδιάς με αυτό που ευχήθηκε ο δεύτερος σε ιεραρχία της Αμερικάνικης Ακτοφυλακής: " Μακάρι από τον ωκεανό να εισπράττουμε μόνο ρομαντικές εικόνες , όπως ένα ηλιοβασίλεμα και όχι ναυάγια και νεκρούς ".