ΠΑΡΑΠΟΝΙΑΡΗ ΜΗΤΣΟ

Ο Μήτσος έκανε παράπονα.

Πέταξε χαρτάκι στο κουτί των παραπόνων διότι δεν υπήρξαν αναρτήσεις εδώ και μέρες.

Άκου λοιπόν Μήτσο, ή μάλλον διάβασε.

Η επόμενη μέρα της παρέλασης με βρήκε μόνη στο σπίτι, που σπίτι δεν το έλεγες αυτό. Είχε περάσει τσουνάμι και μέσα και έξω. Για το έξω φρόντισε ο ΟΤΕ με τις οπτικές ίνες που περνούσε.

Στολές παντού. Δικές μου, του Ιάσονα από τη γιορτή, ασιδέρωτα, μπαλκόνια μέσα στο χώμα και μια κόκκινη γραμμή μέχρι το μεσημέρι της Παρασκευής να έχουν όλα δρομολογηθεί.

Ο ΙΑΣΟΝΑΣ ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΠΑΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ!

Την Πέμπτη πήραμε βαθμούς (ευτυχώς ακόμα όλα "Α",) και ήρθε τσουπ στο σπίτι και το Juke!!!! Οι ουρανοί,άνοιξαν,έριχναν καρέκλες και το νέο όχημα δοκιμάστηκε στην Βάρης-Κορωπίου, στην Μαρκοπούλου και στην Λαυρίου σε μια προσπάθεια να πάμε τα παιδιά στο Ωδείο στην Κερατέα.

Η Παρασκευή είχε με φωτεινή, αλλά πάρα πολύ φωτεινή ένδειξη τη λέξη ΦΑΣΙΝΑ.

Ευτυχώς οι ομάδα των γυναικών στο viber μου έδινε κουράγιο, αλλά και χρήσιμες έως πικάντικες πληροφορίες για όλα. Όσα δεν φαντάζεσαι, Μήτσο!!!

Δεν ξέρω αν οι μέση μου με τσίμπησε από τις δουλειές ή από τα γέλια.

Το απογευματάκι ροβόλησα προς Πειραιά, στο "Ρόδο το Αμάραντο", για λιτανεία, όπου ο Μάνος είχε μονοπωλήσει την κουβέντα με την παρέλαση. Ξέρεις Μήτσο, ε;

Μη με ρωτήσεις πόσα κουλούρια έφαγα και εγώ και οι άλλες στην προσπάθεια να μείνουμε ξύπνιες στην αίθουσα τελετών,αφού ο Σεραφείμ είχε πιάσει μικρόφωνο και έβγαλε την εικόνα με μία ώρα καθυστέρηση.

Άρχισε να μυρίζει Πάσχα, Μήτσο, με τους ανθούς στις νεραντζιές και την μουντάδα του πένθιμου της νύχτας. Ήταν ωραία στην Καλλίπολη!

Ο συμπατριώτης και συγχωριανός σου με ξεσήκωσε για του χρόνου. Πρότεινε να πάμε Κέρκυρα, να μου βρει στολή και να κατέβουμε στην μεγάλη λιτανεία των Βαΐων, με την μπάντα του χωριού.

Είναι δυνατόν να κατεβάζετε 2000 κόσμο σε μουσικούς; Τρεις οι μπάντες της πόλης και είκοσι τρεις το υπόλοιπο νησί;

Έχω ξεσηκωθεί και ψήνομαι πολύ. Το Σάββατο είχα πρόταση και για μέσα στην πόλη. Θα το σκεφτώ. Όποιος τάξει τα περισσότερα. Τι λες Μήτσο, θα πάμε;

Το Σάββατο εμείς εδώ στον Νότο είχαμε λιακάδα. 

Αυτό σημαίνει ιστιοπλοΐα και Γλυφάδα για λαμπάδες και ψώνια.

Μετά από τόση βροχή o ήλιος του Σαββάτου φώναζε έλα να πάρεις λίγο βιταμίνη D. Και πήγα Μήτσο. Αν με δεις τώρα είμαι σαφώς πιο όμορφη και υγιής!

Το απόγευμα έπρεπε να παρκάρουμε τους ταλιμπάν στους παππούδες γιατί είχαμε κανονίσει να πάμε θέατρο "Πάνθεον" - "Οι καμπάνες του Edelweiss". Μια όπερα που έγραψε ο Ν.Καρβέλας, αλλά τον βοήθησαν υποσυνείδητα και πολλοί γνωστοί φίλοι του. Έκλαψα Μήτσο από τα γέλια. Έκλαψα!!! Νομίζω όμως σε μια αιφνίδια παύση άκουσα και άλλες να γελάνε.

Κυριακή και η ώρα άλλαξε. 

Καλοκαίρι Μήτσο!

Παγωτά, γρανίτες, θάλασσα, φραπέ, ούζο και ....ας ψήσουμε στην Barbie κανένα κρεατάκι. Τζατζίκι, πιτούλες, χωριάτικη λίγη μπιρίτσα και μια πιατελίτσα φάβα για τον νονό του Ιάσονα, που ευτυχώς δεν νήστευε.

Μας έφερε ένα ποδοσφαιράκι με ping pong μαζί. Τέλειο!

Μια βόλτα στη Βουλιαγμένη για παγωτό έκλεισε το Σαββατοκύριακο μας με τη γνωστή ευχάριστη κούραση!

Μήτσο θα κάνουμε μέρες να βρεθούμε.
Όλοι αύριο θα ρωτάνε, "where is Mitsos"?

Μα στο σεμινάριο φυσικά. 
Όχι το Πατρινό "μινάριο" ,το κανονικό σε-μινάριο!

Ναυτικός Όμιλος Κατοίκων Βουλιαγμένης από το 1977