ΜΑΝΤΩ

ΜΑΝΤΩ

Ακόμα και οι πιο αυστηροί κριτές, οι πιο απαιτητικοί ακροατές δεν μπορεί να μην βλέπουν και να μην ακούν κάτι όμορφο και καλογυμνασμένο σ αυτή τη φωνή.Kάθε φορά που την ακούω, περιμένω την ώρα που θα κάνει έστω και ένα ακροβατικό στις νότες, ένα γέμισμα ή ένα improviζάρισμα. Πάντα θα χρωματίσει ένα κομμάτι με το κάτι της,που δύσκολα αναπαράγεται.

Σ αυτό που χάνει πόντους οι Μαντώ, είναι το ρεπερτόριο που έχει επιλέξει. Ούτε όμως και αυτό μπορώ να της το καταλογίσω ως φάουλ.
Με την Μαντώ απλά, δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική. Την αγαπώ την φωνή της και επίσης την θαυμάζω και για έναν άλλο λόγο, που δεν είναι ανακοινώσιμος. Όσοι την γνωρίζουν από κοντά, ξέρουν...

Το crossing the river είναι το τραγουδάκι με το οποίο αποκοιμιέμαι τα τελευταία βράδια με τα ακουστικά μου στα αυτιά.