ΠΑΡΝΗΘΑ - ΠΗΓΗ ΚΟΡΟΜΗΛΙΑ

Πότε παίρνουμε τα βουνά;

• όταν μας έρθει
• όταν η φόρμα μας έχει ξεχειλώσει και πρέπει να κάψουμε λίπος
• όταν έχει ζέστη
• όταν θέλουμε να κάνουμε αποσυμπίεση
• όταν είμαστε down και ψάχνουμε να επαναφέρουμε το συναισθηματικό μας υψόμετρο
• όταν μας έλειψε η φασολάδα και η σοκολατόπιτα του καταφυγίου
• όταν θέλουμε να μην ακούμε κιχ
• όταν τα έλατα ανθίζουν
• όταν έχεις αφήσει εκκρεμότητες σε μονοπάτια που δεν περπάτησες
• όταν η παρέα φωνάζει ε κ δ ρ ο μ ή.

 Αυτή τη φορά παίρνοντας τον δρόμο για Φλαμπούρι, χωθήκαμε αριστερά για πηγή Κορομηλιά. Το μονοπάτι κατηφορικό μέχρι την πηγή, της οποίας το νερό δεν πίνεται εκτός αν θέλετε ένα γρήγορο αδυνάτισμα. Από την πηγή ακολουθώντας τη σήμανση ανηφορίσαμε προς καταφύγιο Φλαμπούρι. 

Κύριο χαρακτηριστικό της χθεσινής βόλτας ήταν το ανοιξιάτικο ξύπνημα της φύσης σε όλα τα επίπεδα. Το πιο όμορφο ήταν τα ανθισμένα έλατα με το πράσινο φύλλωμα που είχε κίτρινο πράσινο τελείωμα, σκληρό και μαλακό αντίστοιχα.

Η διαδρομή αυτή δεν είναι μικρή αν σκεφτεί κανείς και τα δύο χιλιόμετρα πήγαινε έλα από την άσφαλτο, το  δρόμο δηλαδή που αφήνεις το αυτοκίνητο. Δεν είναι όμως και ακατόρθωτη. Επίσης, δεν είναι απαραίτητο να τερματίσει στο καταφύγιο, αν και μια φασολάδα ή μια μακαρονάδα με κιμά είναι μια πηγή κουράγιου για να το προσπαθήσει κανείς. Οι άνθρωποι στο Φλαμπούρι είναι πάντα πολύ πρόσχαροι, έτοιμοι να πάρουν την παραγγελία σου και να σου γεμίσουν το δίσκο με μπιμπερό. Έτσι διάλεξαν να σερβίρουν το τσίπουρο. Χθες την ταμπέλα τους στόλιζε ο δικός τους Μάης. 
Ήταν μια μέρα φωτεινή, μια καλή πάσα για την νέα εβδομάδα που μόλις ξεκίνησε.