Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

ΟΠΟΙΟΣ ΓΥΡΙΖΕΙ ΔΕΝ ΜΥΡΙΖΕΙ, ΑΛΛΑ ΤΡΙΧΟΓΡΑΦΕΙΤΑΙ

Η σημερινή μέρα ήταν μια ζεστή, αλλά συννεφιασμένη Παρασκευή.

Στη δουλειά μια λιτανειούλα στους Τρεις Ιεράρχες μας έβγαλε λίγο από το κτίριο γιατί με την προχθεσινή παράδοση του Υπουργείου στον νέο Υπουργό δεν το ευχαριστήθηκα. Εθιμοτυπικά σταθήκαμε στο προαύλιο του Αρχηγείου και υποδεχτήκαμε τον κύριο Δρίτσα μαζί με τον κύριο Σταθάκη παίζοντας το εμβατήριο της Σημαίας και τον Ναύτη. Ο άνθρωπος ήταν εντελώς σαν το ψάρι έξω από το νερό και σίγουρα τον εξέπληξε τόση στρατιωτικο-καυλέ υποδοχή. Βέβαια η καύλα όπως μπορεί να διαβάσει κανείς στο μανιφέστο της καύλας, ¨βρίσκεται στα χαμόγελα των ανθρώπων και πίσω από κάθε λαμπρή ιδέα. Βρίσκεται στα κορμιά των εραστών και στις εμπνεύσεις των συγγραφέων. Βρίσκεται στις λέξεις των ποιητών, στις μελωδίες των μουσικών και στο γέλιο των παιδιών. Βρίσκεται στα πινέλα των ζωγράφων, στα “εύρηκα” των εφευρετών και στα χέρια των χτιστών. Βρίσκεται στις ιαχές των πολεμιστών και στο διαλογισμό των μιστών. Βρίσκεται στα πέταλα των λουλουδιών και στο βόμβο των μελισσών, στις στάλες της βροχής, στον κεραυνό, τη βροντή, την ελπίδα και την απελπισία" ,δεν θα βρίσκεται σε μια παράδοση παραλαβή;
Οι σύντροφοι που παρευρέθησαν στην είσοδο του κτιρίου επίσης πρέπει να μην πίστευαν στα μάτια τους. Δεν χρειαζόταν όλο αυτό και δεν ταίριαζε.

Αντίθετα σήμερα η δαμασκηνή γούνα και το δευτεροφορεμένο μαύρο Bic καλτσόν, με τον πόντο να είναι έτοιμος να φύγει, κούμπωνε με τα χαλιά που είχαν στρώσει οι της ενορίας στην άσφαλτο για να περάσει η πομπή, κατά την περιφοράς της εικόνας.
Την λατρεύω αυτή τη δουλειά! Με φτιάχνει και μου αλλάζει τη διάθεση, ενώ επειδή δεν μπορείς να μιλήσεις σε μια παράταξη ,ας πούμε, αλλά μπορείς να παρατηρείς αρκετή ώρα, αρχίζει το μυαλό και η φαντασία να πλάθει σενάρια με πρωταγωνιστές τα όποια μοντέλα έχεις απέναντι.

Το μεσημέρι η λιακάδα ήταν ότι έπρεπε για καφεδάκι στην Μαρίνα του Φλοίσβου με τον δάσκαλο του τρομπονιού. Ο άτιμος αγέραστος και ακούραστος!
Ο σκοπός της συνάντησης ήταν ιερός. "Αποφάσισα να κάνω ένα reunion μου είπε και να σας μαζέψω όλους να ξαναβρεθούμε και να παίξουμε όπως παλιά". 
Μου έδωσε λοιπόν δυο βιβλιαράκια τελευταίας εσοδείας, το ένα του Bob McChesney, "Technical Studies for Trombone" και το άλλο του Brad Edwards "lip Slur Melodies", για να στρώσω. Είπαμε αρκετά και σε μια άλλη βάση, αφού εγώ τουλάχιστον δεν είμαι όπως με άφησε.
Εκείνος ίδιος και απαράλλαχτος! Πολύ το χάρηκα και τον χάρηκα!

Το μεσημέρι σπίτι και ο μπαμπάς είχε αυτοσχεδιάσει μαγειρεύοντας αυτό το πρωινό,που κλήθηκε να κάνει τον παρκαδόρο των ταλιμπάν.
Και ενώ ο νοτιάς αρχίζει να δυναμώνει είχα να εκτελέσω μια από τις τρεις επισκέψεις που μου έχουν απομείνει από ένα πακέτο αποτρίχωσης. 
Η ώρα του Ινστιτούτου!!!!!!
Λοιπόν θα πρέπει να υπάρχουν πολύ αφελείς άνθρωποι για να υπάρχουν κάποιοι σε αυτά τα ινστιτούτα που τους εντυπωσιάζουν με χίλια μύρια μπαρμπούτσαλα και αυτοί να τα πιστεύουν.
Σε ερώτηση αν θα έπρεπε να γίνει το συγκεκριμένο ραντεβού με παρέπεμψαν στην αρχι τσατσά, μεγάλη πονήρο, για να μου κάνει τριχόγραμμα. ΕΛΕΟΣ!
Τι λες βρε αγάπη μου, υπάρχει τέτοιο πράγμα; Θα πονέσω ή θα μου αρέσει; Δηλαδή το μηχάνημα λέγεται τριχογράφος και η απεικόνιση είναι πάνω στους άξονες χ και ψ; Εγώ μόνο την κωδωνοειδή καμπύλη του Gauss έκανα στο Πανεπιστήμιο και αυτή ίδρωσα για να την καταλάβω. Respect μαντάμ. Τι έχεις τελειώσει; Με ψάρωσες. Μισό λεπτό να πάρω τον άντρα μου να τον ρωτήσω αν είναι τριχογράφος αυτό το μηχάνημα δίπλα στον παλμογράφο, το ντεσιμπελόμετρο, το πολύμετρο, την αμπεροτσιμπίδα, τα τροφοδοτικά και τις γεννήτριες που έχουμε στο υπόγειο.
Come on Φανή σύνελθε και γίνε πειραματόζωο.
Δεν υπήρχε περίπτωση σας λέω να φύγω από εκεί, αν δεν έβλεπα αυτό το γκάτζετ. Τέλειο. Η δε απεικόνιση των τριχών ήταν σαν την εικόνα των σπερματοζωαρίων, αλλά σε ακίνητο. Όχι σαν αυτά που τρέχουν σαν παλαβά. Μια σύνθετη λούπα, όχι όμως σαν το στερεοσκοπικό μικροσκόπιο που είχε ο Θωμάς στο παλιό του εργαστήρι.


Αυτή η μέρα τελειώνει σε λίγο.
Σας καληνυχτίζω και μη διστάζετε να ρωτάτε το ο,τιδήποτε σχετικά με τον κύκλο ζωής της τρίχας. Και η πιο χαζή απορία μπορεί να οδηγήσει τους επιστήμονες σε πειράματα και ανακαλύψεις που δεν φανταζόμαστε.

Φιλάκια που δεν τσιμπάνε!






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου