Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2015

"ΜΕ ΤΟ ΔΕΞΙ"...ΦΑΝΑΡΙ ΕΜΕΙΝΑ

Με το δεξί θα ήθελα να σας ευχηθώ, αλλά προτιμώ να σιωπήσω, μέρα που είναι!
Πάμε από την αρχή.

06:10
Βγαίνω παραλιακή για να πάω στη δουλειά. Η υπηρεσία, εωθινό στην οδό Αδριανού τέλεια όπως τη φανταζόμουν, με ατάκες του Άγγελου και τα γνωστά αστεία.
Η Πλάκα έρημη, αλλά πανέμορφη και η Ακρόπολη φωτισμένη ακόμα από την νύχτα.
Είναι ωραίο να περπατάς στην Πλάκα ξημέρωμα του νέου χρόνου και με συναδέλφους που δεν γκρινιάζουν. Είμαστε συνειδητοποιημένοι πια. Η αλήθεια είναι ότι τα πρώτα χρόνια και όταν οι αγελάδες ήταν παχυλές, σαν σήμερα οι περισσότεροι έρχονταν στη δουλειά στο καπάκι από την βραδινή τους διασκέδαση.Αλλάζοντας ρούχα έβλεπες παλτό,δερμάτινα, σακάκια, σκουλαρίκια και ό,τι τέλος πάντων είχε φορεθεί στο σκυλάδικο. Σήμερα αρκετά χρόνια μετά, έχοντας μεγαλώσει οι περισσότεροι και έχοντας παιδιά κανείς σχεδόν δεν το γλεντάει έξω μέχρι πρωίας ή δεν αντέχει μάλλον να μπει και υπηρεσία το ξημέρωμα.

Η επιστροφή στο σπίτι ήταν "εκπληκτική."
Οδηγώντας χαλαρά και έχοντας σταματήσει σε κόκκινο φανάρι με χτύπησε ένα ασθενοφόρο που πήγαινε νεαρό τραυματία στη Βούλα, στο Ασκληπιείο. Ευτυχώς φορούσα ζώνη όπως πάντα. Θα ήθελα να σας πω, πως αυτές τις 4 ώρες της αναμονής,μέχρι να έρθει η τροχαία, πέρασαν πάρα πολλά ασθενοφόρα και το 100 σε επαναληπτικές μου κλήσεις μου έλεγε πως έχουν πολλά περιστατικά. Το τσούζουμε σαν λαός και είμαστε και κάφροι. Μόνο ένας οδηγός σταμάτησε να με ρωτήσει αν είμαι καλά, και αν χρειάζομαι βοήθεια.Είμαστε γάιδαροι.Βλέπεις δεν φορούσα τα ξέκωλα ρουχαλάκια μου!

Κόψαμε την πίτα και το φλουρί έπεσε στον Ιάσονα που το χάρισε στον Στέλιο γιατί σχεδόν έβαλε τα κλάματα. 

Τώρα που τα ματάκια μου κλείνουν σιγά σιγά, σκοπεύω να δοκιμάσω το scrub σώματος με άρωμα σταφύλι σε ένα ατελείωτο ζεστό μπάνιο και ύστερα να πασαλειφθώ με το body lotion με άρωμα καραμέλα. Το μενού έχει κοτόπουλο ρολό με γέμιση κάστανα και βερίκοκα. Έτσι θα εξορκίσω την γκαντεμιά που συνεχίζεται και φέτος με στραμπουλιγμένο πόδι από ψηλοτάκουνα την προηγούμενη εβδομάδα των Χριστουγέννων, έως και το τρακάριαμα με το ΕΚΑΒ σήμερα.
Τύχη βουνό!
Τι να το κάνω το φλουρί;

Φιλιά 


















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου